Tove. Królowa Duńczyków

Dzisiejsza recenzja dotyczy książki „Tove. Królowa Duńczyków” to drugi tom i ostatni. Nie czytałeś/łaś? To czytasz na własną odpowiedzialność. :D Czy ubolewam? Okropnie! Szkoda, że nie będzie kontynuacji, bo cała historia tej dziewczyny wciągnęła od pierwszych stron pierwszego tomu. Ile siły ma w sobie młoda dziewczyna, kobieta? Na to pytanie chyba nie muszę odpowiadać, bo każdy z nas chociaż raz w życiu zdał sobie sprawę, że (mnóstwo razy cytowałam to) kobieta jest siłą! Kiedy kobiecie zajdziesz za skórę, kiedy skrzywdzisz ją, a co najgorsze jej rodzinie biada tobie. :p Oczywiście wszystko to z przymrużeniem oka, ale sami przyznajcie coś, w tym jest. Autora znam z poprzednich książek, które cenie.

Cieszę się, że mogę dodać kolejne pozycje do tej listy. Wracając do dzisiejszej recenzji polecam zajrzeć na strony z opisem książki i przekonać się, że warto wziąć tę pozycję i odpłynąć w przygodę życia, w przygodę, która nie tylko zmienia sytuacje, ale i człowieka. Jak pewnie już wiecie Tove nie jest już tą młodą dziewczyną, która nie znała życia, lecz kobietą, której życie, los nie oszczędzali. Przed wami podróż, w której momentami będzie spokojnie, ale momentami sztorm, na jaki traficie przyprawi was o podwyższenie ciśnienia. Jestem wdzięczna, że mogłam podążać za Tovą, móc dzielić z nią jej smutki, złamane serce, tęsknotę za pierwszą swoją miłością oraz drobne sukcesy. Ten czas wykorzystała produktywnie, kształtując swój charakter, który ja sama podziw...

Kontynuacja opowieści o Słowiance, która była Królową Duńczyków.

Piętnaście lat minęło.

Sven ma już czternaście, dorasta. Matka dba o jego wychowanie i przyszłość. Harald wiecznie gdzieś wojuje, rzadko bywa w domu.

Margeir jest uwięziony zaklęciem na Olandii.

Agara nieustannie spiskuje przeciwko Tofie.

Nadeszła pora na zmiany.

Tofa okazała się wyjątkową mądrą kobietą, zorientowaną w sytuacji. Miała dobre pomysły i rady. Nie bała się o nich mówić. Straciła swoją słowiańską potulność i poddanie. Stała się twardsza. Jak Dunka. Realizowała swoje plany. Prowadziła własną grę. Spiskowała.

A, że rzadko wszystko idzie tak, jak zostało zaplanowane... Musiała podejmować bardzo trudne decyzje i dokonywać niełatwych wyborów.

...

Dużo historii Europy w X wieku. Opowiedzianej barwnym językiem. Ciekawie i przystępnie. Walki o wpływy i terytoria. O władzę i poparcie. Wątek miłosny był urozmaiceniem opowieści. A magia dodawała tajemniczości.

Jej historia przerasta najśmielsze marzenia

Tofa opuściła kraj przodków i trafiła do obcych jej Duńczyków, aby tam zostać żoną konunga Haralda.

Kiedyś Tofa, a może teraz już Tova? Słowińska, czy Dunka, wyznawczyni starych, czy nowych bogów?

Wiele zmian, wiele wydarzeń, bycie królową, wychowanie syna, miłość, odwaga.

To piękna historia. Bardzo silna kobieta, której poznajemy od zwykłej księżniczki i widoczny jak przechodzi do królowej. Widzimy jej zmianę, siłę i odwagę. Świetna książka.