Telefrenia

Z pewnością warto przeczytać.Andrzej Kmicic (z dziadka Kmicis) kiedyś inżynier budowlany, obecnie sprzedawca w kiosku, świat widzi kinem. Kiedy idzie w nowe miejsce, spotyka nowych ludzi zaraz nazywa ich "Belmondo, Depardieu, Deneve, Monroe".Karol (Karlik) syn Andrzeja, uzależniony od telewizji? Ale niby w inny sposób, bo pracuje na tym medium. 3 telewizory i komputer prawie 24godziny na dobę, bada.Ciekawa treść; mitingi dla uzależnionych, rozmowy ojca z synem, przemyślenia sprzedawcy gazet, krytyka USA i Hollywood."Innymi słowy, przyjaciele: jak nie złorzeczyć, nie obrażać się na pogodę, na ustrój, na ceny, na pociągi, na lekarzy, na policję. Szkoda nerwów, szkoda czasu. 'Boże, użycz mi pogody ducha, abym godził się z tym, czego nie mogę zmienić, odwagi, abym zmienił to, co mogę zmienić i mądrości, abym odróżniał jedno od drugiego'*. Tak, właśnie tak - chwała ci, Marku Aureliuszu. Pogodę zewnętrzną, czyli społeczeństwo, ustrój - można zmienić - ale tylko zbiorowo i przez długie lata. Pogodę wewnętrzną - można samemu, o to prędko. Czasem przez jedną noc."Polecam naprawdę gorąco, czyta się szybko i przyjemnie.