Tarantula

Thierry Jonquet
7.6 /10
Ocena 7.6 na 10 możliwych
Na podstawie 30 ocen kanapowiczów
Tarantula
Popraw tę książkę | Dodaj inne wydanie
7.6 /10
Ocena 7.6 na 10 możliwych
Na podstawie 30 ocen kanapowiczów

Opis

Kim jest piękna Ewa, z którą wzięty chirurg plastyczny, Richard Lafargue, pokazuje się na przyjęciach? Dlaczego Ewa czasem tak subtelnie się uśmiecha, a on wtedy z trudem ukrywa wściekłość i ból? Czemu są razem, skoro jest między nimi tyle wrogości? Jaka tajemnica mogła połączyć ze sobą tych dwoje? Dlaczego piękny tekst piosenki „The Man I Love” stał się dla nich sposobem na wyrażanie nienawiści w najczystszej postaci? To książka, w której rozpacz przenika się z perwersją. To historia kata i jego ofiary. Tylko dla dorosłych.

Thierry Jonquet (1954 - 2009) - przedstawiciel nurtu francuskiej literatury noir. Głównym źródłem jego inspiracji były artykuły z codziennych gazet, czyli jak mówił sam autor, „barbarzyństwo świata, w którym żyjemy”. Za swoje powieści kryminalne i książki dla dzieci otrzymał wiele literackich nagród.
Data wydania: 2011-09-06
ISBN: 978-83-7648-905-6, 9788376489056
Wydawnictwo: Prószyński i S-ka
Stron: 144
Mamy 1 inne wydanie tej książki

Autor

Thierry Jonquet Thierry Jonquet
Urodzony 19 stycznia 1952 roku we Francji (Paryż)
Thierry Jonquet – francuski prozaik specjalizujący się w powieściach o tematyce kryminalnej, niekiedy z elementami politycznymi. Powieść Tarantula (Mygale), najbardziej znany utwór pisarza, była inspiracją filmu Skóra, w której żyję Pedro Almodóv...

Pozostałe książki:

Tarantula Czarna Wdowa La Vigie et autres nouvelles
Wszystkie książki Thierry Jonquet

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki

Moja Biblioteczka

Już przeczytana? Jak ją oceniasz?

Recenzje

Kat i ofiara

19.04.2013

"Tak, był Tarantulą. Jak pająk podstępny i tajemniczy, okrutny i bezlitosny, zachłanny i nienasycony w swoich nieodgadnionych pragnieniach chował się gdzieś i tkał miesiącami luksusową pajęczynę, złotą klatkę, której był strażnikiem, a ty więźniem." Trzeba posiadać niebywały talent, by stworzyć fabułę, przy której pozornie nic do siebie nie pasu... Recenzja książki Tarantula

Thierry Jonquet: Tarantula

19.10.2011

O książce tej stało się głośno za sprawą filmu Pedro Almodovara "Skóra, w której żyję". O autorze nigdy wcześniej nie słyszałam, nie oglądałam też filmu, ale pod wpływem recenzji w sieci i tajemniczo brzmiących opinii ukułam sobie pewną teorię na temat fabuły i postanowiłam, że prędzej czy później tę książkę przeczytam. Okazja się nadarzyła kilka d... Recenzja książki Tarantula

@Edyta28@Edyta28 × 1

Nieprzenikniona i zagadkowa "Tarantula"

22.08.2015

Zdarza Wam się czasem, że idziecie do biblioteki bez jakiś większych planów co do wypożyczenia czegokolwiek i po prostu snujecie się przez kilkanaście lub kilkadziesiąt minut wśród półek? Ja - która z reguły po prostu zamawiam książki w bibliotekach przez Internet - postanowiłam jakiś czas temu wybrać się na poszukiwania. Długo krążyłam, oj dług... Recenzja książki Tarantula

@ZaczytanaAga@ZaczytanaAga

Kat i ofiara

27.07.2012

Ile znacie książek krótkich, ale za to kipiących od emocji, mocnych i utrzymujących napięcie od pierwszego do ostatniego słowa? Taką nieprzewidywalną historią, niewyjaśnioną do samego końca, w której w każdej chwili wszystko może zmienić się o 360 stopni, a bohaterowie nie są jednolici, jest właśnie Tarantula Thierry’ego Jonqueta. Jeśli cierpicie n... Recenzja książki Tarantula

@shczooreczek@shczooreczek

Moja opinia o książce

Opinie i dyskusje

@Jagrys
2020-09-15
3 /10
Przeczytane Literacka zgroza Zawód i rozczarowanie Lyteratura ustępowo-łazienkowa

Cóż to miało nie być... Bo film, bo Banderas i motyw taki, że podskórnie można założyć takie katharsis, przy którym King by się popłakał. Najbardziej - ze śmiechu. Kinga można obawiać się podskórnie, Jonquet... Pierwsze, co ciśnie się na myśl to "nieporozumienie".
Nie znalazłam w "Tarantuli" nic, co poruszyłoby emocje i dało pole popisom wyobraźni, skądinąd bujnej i plastycznej. Język "Tarantuli" jest prosty, wręcz siermiężny, narracja - łupana toporem, napięcie i emocje - na poziomie tabloidów żyjących z taniej sensacji. Nie tak ma wyglądać książka, która - teoretycznie - wywraca duszę na nice.

× 13 | Komentarze (2) | link |
@denudatio_pulpae
2019-11-22
5 /10
Przeczytane Thriller/kryminał/sensacja Mam w domu 📚

Przeczytałam "Tarantulę" jednym tchem, ale to żadna rewelacja, ponieważ książka ma tylko 140 stron i to całkiem pokaźną czcionką.
Teraz mam spory problem z wystawieniem jej oceny i napisaniem opinii.

Z jednej strony zrobiła na mnie pewne wrażenie, ale wydaje mi się, że potencjał został trochę zmarnowany. Dla mnie było w niej za mało... chyba wszystkiego. Nie odczułam w ogóle "nadmiaru emocji", którego się spodziewałam po opiniach, ta straszna wrogość między parą głównych bohaterów zapowiadana z okładki była za delikatnie wyrażona, postacie mało wyraziste (niestety w 140 stronach raczej trudno zmieścić rozbudowane psychologiczne opisy). Za to dla mnie dużym plusem było wykorzystanie elementów syndromu sztokholmskiego.

Tylko gdzie się podziała rozpacz i perwersja z opisu? Końcówka może i wyjaśnia, gdzie kryje się rozpacz, ale perwersja? Nie znajdzie jej tutaj ktoś, kto nałogowo czyta thrillery. Czym się różni każdy inny książkowy psychopata od tego opisanego w "Tarantuli"? Moim zdaniem niczym, nie ma tu nic odkrywczego, psychopata pozostanie psychopatą bez znaczenia czy krzywdzi swoją ofiarę piłą łańcuchową w lesie czy skalpelem na sali operacyjnej oraz bez różnicy jakie mógłby mieć "wytłumaczenie" dla swoich czynów.

Historia tylko dla dorosłych? Nie dajcie się nabrać, jak dla mnie to historia w sam raz do poduszki :)

× 4 | link |
@erosz
@erosz
2011-12-30
10 /10
Przeczytane

Swietna ksiazka!!! Dawno nic mnie tak nie zaskoczylo :) Przeczytajcie koniecznie...nie porzucajcie po 50 stronie, dotrwajcie do konca. Polecam. Ps Filmu jeszcze nie widziałam.

× 2 | link |
@Booka
2019-02-09
7 /10
Przeczytane Thriller/kryminał/sensacja Posiadam

Książka podzielona jest na trzy części: "Pająk", "Jad" i "Ofiara".
W pierwszej części poznajemy Richarda Lafargue'a i piękną Ewę. Co łączy tych dwoje? Richard potrafi przynieść jej śniadanie do łóżka, jednocześnie będąc dla niej pełnym pogardy. Wrzeszczy na nią i szczerze jej nienawidzi, ale chodzą razem na przyjęcia... Do szewskiej pasji doprowadzają go takty piosenki "The Man I Love". Dlaczego akurat ta piosenka tak go denerwuje? Podczas gdy on idzie do pracy (a jest sławnym chirurgiem plastycznym), jego kobieta siedzi w domu zamknięta pod kluczem i oddaje się swoim zajęciom (m.in. grze na pianinie).
Ewa jest cicha i uległa. Kim dla Richarda jest Ewa? Czy to jego żona? Czy Richard jest jej kochankiem, czy bardziej alfonsem? Relacje między nimi są co najmniej niezdrowe.
W części tej oprócz doktora Lafargue'a i jego towarzyszki są też dwie inne osoby: niejaki Alex Barny oraz tajemniczy Vincent Moreau, którego poznajemy z całkowicie odrębnej historii, pisanej w książce kursywą. Historia z Vincentem w roli głównej brzmi bardziej jak osobne opowiadanie pisane przez jakiegoś obserwatora. Kim są dwaj mężczyźni? Czy maja jakiś związek z naszą dwójką bohaterów?
W części drugiej wciąż obserwujemy relacje między Ewą a Vincentem, poznajemy bardziej Alexa. Nadal wysłuchujemy historii uwięzionego Vincenta. I coraz bardziej zdajemy sobie sprawę z tego, że "Tarantula" to książka, której motywami przewodnimi są: "kat", "ofiara", "zniewolenie"...

× 1 | link |
@tsantsara
2019-11-27
3 /10
Przeczytane Rozrywka Literatura francuska

Być może nie powinienem czytać kryminałów i thrillerów? A jednak Chandlera, czy Akunina bardzo cenię i nawet, bywało, Crichton mi się podobał. Za humor i język opowiadania. Crichton i Akunin także za realia, inteligencję, a Rosjanin również za perspektywę historyczną. Dlaczego więc odrzucam Jonqueta? Przede wszystkim rozczarowuje język, jakim operuje: wulgarny i bez wyobraźni (to chyba nie jest zasługa tłumacza). Być może to świadomy zabieg, ponieważ akcja opowiadana jest z perspektywy dwóch młodych przestępców z przedmieścia, Vincenta i Alexa, a autor najwyraźniej nie darzy ich sympatią. Ale to i tak irytuje. Motywacje obu młodych bohaterów ograniczają się do użycia dziewcząt i zdobycia forsy - wszystkiego najlepiej przemocą. Obaj raczej nie grzeszą inteligencją. Zwłaszcza Alex, zwalisty bysio, który jest za głupi, by być przestępcą, a jego horyzont intelektualny przedstawia uwaga autora: "Nieustannie przeliczał nowiutkie, szeleszczące banknoty. Sprawdzał w encyklopedii, kogo przedstawiają poszczególne nominały: Voltaire, Pascal, Berlioz...dziwne byłoby posiadanie swego portretu na pieniądzach - to jakby samemu stać się forsą."(s.47) Notabene jedyny przypis, jaki znajdziemy w książce, dotyczy przeliczenia franków na współczesne euro: czyżby wydawca zamierzał w ten sposób "pomóc" wyobraźni czytelnika, by prócz wydawcy i czytelnik mógł zacząć się ślinić? Vincent - "śliczny chłopak", wygadany i podobający się dziewczynom - też chyba niezbyt był pilny, skoro w wieku 21 lat jest ...

| link |
@ZagadkowaxD
2024-12-15
8 /10
Przeczytane

8/10
Nie wiem nawet jak ocenić tę książkę, z jednej strony pomysł na nią jest mega ciekawy i nietypowy, jednak z drugiej strony jest tak mroczny i pokręcony, że czytając ją nie mogła uwierzyć, że ktoś stworzył takiego książkowego potwora. Głowa autorka musiała być mocno sprana.

Nie wiem skąd i jak ale przez wiele lat miałam tę książkę na lubimyczytać w zakładce do przeczytania, ostatnio zamawiając inne książki znalazłam tę w mocno obniżonej cenie, więc bez wachania dodałam do koszyka i zamówiłam.

Wczoraj koło 21 godzinie zaczęłam ją czytam, pół nocy i książka przeczytała się sama. Temat tak mocno nie normalny, że sama nie wiem czy wiarygodny.

Mężczyzna, wzięty chirurg porywa innego mężczyznę, którego przetrzymuje wiele lat w piwnicy i wpływając na jego psychikę, całkowitej przejmuje kontrolę nad jego poczytaniami. W między czasie testuje na nim terapię hormonalna i stwarza z niego kobietę, której nadaje imię Ewa. Wszyscy dookoła myślą, że jest to żona chirurga. Tym czasem Ewa, już w ciele kobiety a nie mężczyzny zostaje poddana wielu ukorzeniono w tym prostytucji.

Tak pokręcony twist akcji, w którym zawarta jest jeszcze historia córki chirurga zostają wyjaśnione w ostatnim rozdziale fabuły.
Książka zawiera niecałe 150 stron ale jest napisana tak konkretnie, że nie masz czasu się nad niczym zastanawiać. Historia sama rwie się do akcji by dotrzeć do czarnych myśli czytelnika.

| link |
@PatykHD
@PatykHD
2012-01-29
Chcę przeczytać

Nie czytałam ale zamierzam! ; ) A film z chęcią zobacze przede wszystkim ze względy na Antonia Banderasa. To mój ulubiony aktor, m.im.

| link |
@lakeu
@lakeu
2012-06-08
8 /10
Przeczytane

Niesamowicie wstrząsająca i zaskakująca! Nie jestem jednak fanką tak brutalnych opowieści, więc nie dodam jej do ulubionych.

| link |
MA
@Maszkita
2024-08-16
7 /10
Przeczytane
@DieLeseratte
2022-07-13
9 /10
Przeczytane
EF
@effyy92
2021-04-27
5 /10
Przeczytane
@canis.luna
2021-04-02
6 /10
Przeczytane
@Antoniowka
2021-02-02
6 /10
Przeczytane
@MargaritaCzyta
2021-01-29
8 /10
Przeczytane
@Sonali
@Sonali
2012-11-23
10 /10
Zaloguj się aby zobaczyć więcej

Cytaty z książki

O nie! Książka Tarantula. czuje się pominięta, bo nikt nie dodał jeszcze do niej cytatu. Może jej pomożesz i dodasz jakiś?
Dodaj cytat
© 2007 - 2024 nakanapie.pl