Sodoma i Odessa, kronika sceniczna, czy też - jak dopowiada autor - "wariacje na temat opowiadań Izaaka Babla", przynosi intrygujący obraz okrutnego i barwnego zarazem świata odeskiego przedmieścia z okresu, którego punkt kulminacyjny stanowi rewolucja 1917 r. Główna postać sztuki to Benia Krzyk zwany Królem, mafioso o romantycznych skłonnościach, sojusznik bolszewików w walce o zdobycie Odessy i ofiara nowej władzy.
Pomianowski, wykorzystując i kontynuując motywy z Opowiadań odeskich Babla, tworzy własną, osadzoną w realiach historycznych wizję tamtego czasu; jego sztuka jest jednocześnie hołdem złożonym życiu i dziełu wielkiego pisarza - ofiary stalinowskiego terroru.