Archipelag Gułag. 1918-1956 Tom III

Długo mi zeszło czytanie trzeciego i ostatniego tomu "Archipelagu Gułag". Pierwsze dwa mnie dość mocno przeczołgały więc trzeci na trochę odpuściłam. Wracając do niego po dłuższym czasie, czytałam go kawałkami - chyba trochę bałam się kolejnej poniewierki. Ostatni tom ma jednak trochę inny wydźwięk, "lżejszy" mimo, że nadal mamy do czynienia z bestialskim terrorem wobec osadzonych i ludzką tragedią. Najgorsze trudności czekały na mnie w rozdziale opisującym tragedię osadzonych tam dzieci. Nawet nie chcę już pamiętać tego, co tam przeczytałam...

Podsumowując całość, "Archipelag Gułag" jest bardzo wymagającą i ciężką lekturą. Nie wiem czy mogę być z siebie z dumna z tego, że przez to przebrnęłam....? O obozach nazistowskich wiem już wszystko, a o tych sowieckich z racji cenzurowania podobnych treści, naprawdę niewiele więc z jednej strony dobrze, że książka otwiera oczy, z drugiej - o pewnych rzeczach człowiek wolałaby nie czytać zwłaszcza, jeśli uświadomi sobie, że w obozach pracy przymusowej w ZSRR od początku rewolucji do roku 1956 uśmiercono na różne sposoby około 60 milionów ludzi. Muszę przyznać, że drugi raz bym się już czytania tego dzieła nie podjęła...