Islandczycy byli pierwszymi Europejczykami, którzy pisali sagi (na pergaminach) w języku ojczystym, a nie po łacinie - jak w pozostałych krajach Europy. Sagi islandzkie były powszechnie znane. Przekazywano je ustnie, recytując z pamięci w domach (a raczej lepiankach z torfu) w długie zimowe wieczory, a w późniejszych latach odczytując już drukowane utwory. Właśnie te sagi utrwaliły język islandzki, który przez stulecia niewiele się zmienił i nawet dzisiaj czytanie sag, drukowanych w późnym średniowieczu przychodzi Islandczykom z łatwością. Tak zachowała się kultura staroislandzka. (tekst z: www.islandia.org.pl)
Sagi islandzkie są utworami anonimowymi. Jednak ci, którzy podjęli się trudu ich tłumaczenia, opracowania i redakcji są, w tych przypadkach, uwzględnieni jako autorzy.
Sagi islandzkie są utworami anonimowymi. Jednak ci, którzy podjęli się trudu ich tłumaczenia, opracowania i redakcji są, w tych przypadkach, uwzględnieni jako autorzy.