Równoumagicznienie

Name: Równoumagicznienie
Rating: 7.94 (112 reviews)
ISBN: 9788373372191

Terry Pratchett

7.9 /10

Ocena 7.9 na 10 możliwych
Na podstawie 112 ocen kanapowiczów

Popraw tę książkę | Dodaj inne wydanie

7.9 /10

Ocena 7.9 na 10 możliwych
Na podstawie 112 ocen kanapowiczów

Opis

Jest to opowieść o tym, czym jest magia i dokąd zmierza, a co ważniejsze, skąd przychodzi i po co.Przedstawiona historia nie pretenduje do odpowiedzi na wszystkie te pytania, może jednak pomóc w wyjaśnieniu, dlaczego Gandalf nigdy się nie ożenił i dlaczego Merlin był mężczyzną. Jest to również opowieść o seksie, choć nie w sensie atletyczno-gimnastycznym, czy też w sensie "policz wszystkie nogi i podziel przez dwa". Chyba że postacie całkowicie wyrwą się spod kontroli autora. I to jest możliwe.

ISBN: 978-83-7337-219-1, 9788373372191

Wydawnictwo: Prószyński i S-ka

Kategorie: Fantastyka, Fantasy, Powieść zagraniczna

Mamy 9 innych wydań tej książki

Autor

Terry Pratchett

Urodzony 28 kwietnia 1948 roku w Wielkiej Brytanii (Beaconsfield)

właśc. Terence David John Pratchett brytyjski pisarz fantasy i science fiction, najbardziej znany jako autor cyklu Świat Dysku. Inne jego dzieła to m.in. Trylogia Johnny’ego Maxwella i Trylogia Nomów. Współpracował także przy adaptacjach swojej twórc...

Pozostałe książki:

Ostatni Bohater. Opowieść ze Świata Dysku

Poważnie zabawne, nieskończenie cytowalne

Wszystkie książki Terry Pratchett

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe

Sprawdzam dostępność...

Ogłoszenia

Dodaj ogłoszenie

Moja Biblioteczka

Już przeczytana? Jak ją oceniasz?

Recenzje

Równoumagicznienie

20.11.2023

@Obrazek „Światło było mgliste i aktyniczne, z rodzaju tego, na którego widok Steven Spielberg wzywa swojego doradcę od praw autorskich.” Jestem świeżynką, jeśli chodzi o książki z gatunku fantastyka – to znaczy jak byłam w szkole średniej to podczytywałam np. Sapkowskiego albo książki z serii o Wędrowyczu Pilipiuka, natomiast nigdy nie po... Recenzja książki Równoumagicznienie

@biblioteczka.agi × 2

Moja opinia o książce

Opinie i dyskusje

@Anjo

2023-10-24

7 /10

Przeczytane ✅Fantasy, sci- fi

Terry to ma jednak wyborne poczucie humoru. Nadal tworzy swój fantastyczny, momentami niedorzeczny świat, ubierając go w lekką, zabawną historię podszytą szyderstwem i wyśmiewającą ludzką głupotę oraz stereotypy rodem ze średniowiecza. Choć powieść niczym szczególnym mnie nie zaskoczyła, to zostawiła po sobie bardzo pozytywne wrażenia mimo, że z początku poczułam lekkie ukłucie zawodu widząc tutaj zupełnie nowych bohaterów wcale nie mniej pokręconych niż moja ulubiona trójka postaci z poprzednich części ze szczególnym uwzględnieniem postaci babci Weatherwax, jedynej w swoim rodzaju, której wypowiedzi aż ociekają cynizmem i brutalnym angielskim humorem.

Podoba mi się ten niebanalny świat Pratchetta z dużym poczuciem humoru i magicznym rozmachem więc lecę sobie czytać dalej...

P.S Gdzie w ogóle podział się Ricewind, Turysta i ich Bagaż...? 🤔

× 18 | Komentarze (2) | link |

@Antoniowka

2023-07-14

8 /10

Przeczytane

To moje pierwsze spotkanie z twórczością Pratchetta i już wiem, że nie ostatnie. Podoba mi się poczucie humoru autora, kreacje postaci oraz to co w zabawny sposób chce powiedzieć czytelnikowi. Bo jeśli uważnie się wczytać, pod tą lekką historią można znaleźć wiele ważkich refleksji (o różnicach między kobietami i mężczyznami, o równouprawnieniu, o przeznaczeniu).
Postać babci Weatherwax - majstersztyk!

× 16 | link |

@Marcela

2023-03-26

5 /10

Przeczytane

W moim odczuciu zdecydowanie najsłabsza pozycja z przeczytanych przeze mnie książek ze Świata Dysku autorstwa Terry'ego Pratchetta. Losy Esk nie za bardzo mnie wciągnęły.

W "Równoumagicznieniu" spotykamy nowe postacie, m.in. Esmeraldę Weatherwax, zwaną Babcią Weatherwax, magów z Niewidocznego Uniwersytetu czy główną bohaterkę Eskarinę Kowal (zwaną Esk), wychowankę Babci Weatherwax.

"Równoumagicznienie" to 3 tom cyklu o Świecie Dysku. Książka jest pierwszą częścią podcyklu o Czarownicach z Lancre ("Równoumagicznienie", "Trzy wiedźmy", "Wyprawa czarownic", "Panowie i damy", "Maskarada", "Carpe Jugulum"). Powieść zawiera historię młodej dziewczyny posiadającej Moc, ale niemogącej zostać magiem z powodu uprzedzeń panujących wśród kadry Niewidocznego Uniwersytetu. Ma jednak po swojej stronie Babcię Weatherwax, która zawsze osiąga to, co zamierza. Czy z jej pomocą naszej bohaterce uda się osiągnąć cel i zostać pierwszą na świecie kobietą magiem?

Ta część mnie nie wciągnęła. Szczerze mówiąc po dwóch dobrych pierwszych tomach cyku trzecia książką jest troszkę rozczarowaniem. Nie wiem, może dalsze części z tego podcyklu będą lepsze, ale losy Esk mnie nie porwały. Mimo pełnej zawirowań fabuły ja się z deczka nudziłam.

Pomimo lekkiego rozczarowania książkę jednak polecam - to że mnie coś się nie podoba nie znaczy przecież, że ktoś inny nie będzie zachwycony ;). Z pewnością na tej książce nie skończy się moja przygoda ze Światem Dysku.
...

» czytaj dalej

× 9 | link |

@jatymyoni

2020-07-01

8 /10

Przeczytane Przyjemne i lekkie L. angielska Fantastyka

Jest to książka, która zawsze gwarantuje dobrą zabawę. Czy może być równouprawnienie między magami i czarownicami? Czy istnieje między nimi jakaś nić porozumienia? Wkraczamy w świat czarownic i z ich perspektywy oglądamy świat i magów. Czym jest magia dla magów, a czym dla czarownic? Czy te światy muszą być wrogie? Czarownica Weatherwax, twardo stąpająca po ziemi, jest moją ulubioną bohaterką tej części.

× 6 | link |

@MLB

2021-06-23

7 /10

Przeczytane

Swego czasu "napoczęłam" Pratchett'a chyba ze złej strony - jakkolwiek to zabrzmi. Skutkiem było moje przekonanie, że się nie polubimy.
Ostatnio Świat Dysku zaczął do mnie pukać i w ramach rozwoju osobistego postanowiłam poszerzyć mój tunel świadomości;-)
Zaczynam od Cyklu o Wiedźmach - podoba mi się!

× 4 | link |

@mysilicielka

2023-01-16

6 /10

Przeczytane Świat Dysku Posiadam Fantastyka Audiobooki

"Równoumagicznienie" skupia się na małej Esk, która jest pierwszą na świecie kobietą-magiem. Oddana pod opiekę babci Weatherwax, rozrabia ile wlezie, ale też uczy się wielu zaskakujących rzeczy i odwiedza zupełnie nieznane jej miejsca.

Chociaż podobała mi się magia pokazana w tej książce, a babcia Weatherwax jest jedyna w swoim rodzaju, to jednak lektura trochę mi się dłużyła. Humor oscyluje wokół płci i ich ról społecznych, żarty są faktycznie udane, ale sama fabuła raczej szybko wyparuje mi z pamięci.

Polecam fanom autora, którzy mają już kilka innych jego książek za sobą.

× 3 | link |

@tsantsara

2019-11-26

9 /10

Przeczytane Rozrywka Fantastyka Literatura angielska

"Jest to opowieść o tym, czym jest magia i dokąd zmierza, a co ważniejsze, skąd przychodzi i po co."

Wbrew powyższej zapowiedzi książka jest o RÓWNOUPRAWNIENIU kobiet w prawach do magii. O tym, że magia jest w rzeczach zwykłych i objawia się właśnie wtedy, kiedy się jej nie potrzebuje. Po prostu nic na siłę - czyli najlepsze, najsilniejsze to, co niewymuszone. Innymi słowy: "Magia ma jednak w zwyczaju czekać w ukryciu niby grabie leżące w trawie".(s.) To też książka o kobiecym zdrowym rozsądku i poprzestawaniu na małym.

Ciekawe, co było inspiracją dla "ósmego syna ósmego syna". Ósemka to symbol doskonałości, mistycznej pełni (kobieta czyli 2 + mężczyzna czyli 3 +...drugi mężczyzna?;) oraz równowagi. Siódemka też jest doskonała, lecz skończona, ósemka zaś to doskonałość z nowym początkiem. Myślę, że jednak, powieść Orsona Scotta Carda "Siódmy syn" (1987), nie późniejszy o rok, siódmy album Iron Maiden, bo książka Pratchetta wyszła po raz pierwszy również w 1987. Nie wiem, czy to zamierzone, ale numerologiczna suma skróconego imienia Eskariny to też 8... Mamy tu kilka niezłych charakterystyk rzeczywistości społecznej, m.in. dlaczego i jak działa magia - "głowologia" (czyli siła sugestii słowa i roli społecznej), czy też czym się mentalnie różnią mężczyźni od kobiet. Mimo jasno widocznej tezy, bardzo dowcipna i dobroduszna lektura. Wystarczy włączyć żeńskiego bohatera, jak się okazuje, i równowaga wraca. Najwyraźniej też apetyt na oraz zrozumienie dla inte...

» czytaj dalej

× 2 | link |

@Medivh

2012-11-16

3 /10

Przeczytane

Po świetnym "Kolorze magii" i jeszcze lepszym "Blasku fantastycznym" trafiamy właśnie na tę część cyklu i... No właśnie, i co? Ja niestety srodze zawiodłem się na tym tomie. Kompletnie nie utrzymuje on poziomu poprzednich woluminów, a wręcz mocno go zaniża. Nie mówię, że książka jest zła. Pokręcony, ale i dosadny humor Pratchetta ratuje tę pozycję wielokrotnie. Sama historia nie jest najgorsza. Widoczne nawiązania do Ziemiomorza Le Guin czy aspekt feminizmu potrafią wciągnąć, a i zmusić do refleksji. Niestety, stopowanie akcji zabija "Równoumagicznienie". Miejscami jest ono tak potwornie nudne, że musiałem się zmuszać, aby czytać dalej. Szkoda, bo na kartach powieści znajdziemy sporo ciekawych i śmiesznych sytuacji czy postaci, które giną pośród morza nudy (plemię, wybierające spośród siebie Kłamcę, to chyba mój ulubiony motyw w tej części). Na szczęście zakończenie nieco nadrabia poprzednie wpadki, ale myślę, że tak 2,5/5 to sprawiedliwa ocena, biorąc pod uwagę rewelacyjną kolejną część cyklu - "Morta" - czy "Trzy wiedźmy", gdzie Babcia Weatherwax i spółka dopiero pokazują tak naprawdę pazur. Ach, i zapomniałbym - mamy również epizodyczny powrót Rincewinda :)

× 1 | link |

@saskia9

2022-01-13

3 /10

Przeczytane Po angielsku☀️ Nie przebrnęłam👎 Fantasy⚡️✨

Czytane w oryginale.
Niestety, jedyna jak dotąd pozycja ze świata Dysku, której nie dałam rady dokończyć. Mniej więcej do połowy, póki historia toczyła się w Głupim Ośle, czytałam z przyjemnością. Od chwili wyjazdu Babci i Esk w Obce Strony – było już tylko coraz gorzej i gorzej. W pewnym momencie odkryłam, że już zupełnie mnie nie interesuje ciąg dalszy, książkę porzuciłam i na pewno do niej nie wrócę.

× 1 | link |

@JoeBlack

2007-08-23

8 /10

Przeczytane

Bardzo śmieszna kreacja męskich magów w obliczu potężnej dziewczynki :)

× 1 | link |

@Pinkberry

2008-03-26

8 /10

Przeczytane

Jedna z lepszych książek z serii.

× 1 | link |

@iziu08

2011-06-13

8 /10

Przeczytane hipotetyczni mordercy. Czary mary! Hokus Pokus!

Widać, że pan Pratchett się rozkręca. Jest o wiele lepiej niż w poprzednich tomach, nieco więcej się dzieje. Brakowało mi trochę stukniętego Rincewinda, ale Babcia Weatherwax wszystko mi wynagrodziła :) Czyta się szybko, przyjemnie i bez większych problemów. Było trochę śmiesznie, trochę poważnie, ale przede wszystkim bardzo miło. Książka idealna na nudne popołudnie lub nieciekawe lekcje w szkole ;p

| link |

@EmiliaPee

2010-08-11

8 /10

Przeczytane

nie wiem dlaczego, ale kiedy czytam książki Prachetta nie śmieję się. podobają mi się jego pomysły jakie zamieszcza w książce, ale uważam, że takie ważniejsze akcje (np. takie jak odnalezienie laski Esk przez babcię Weatherwax) powinny byc bardziej opisane i oddane emocjom. bardzo podobało mi się myślenie i filozofia Babci Weatherwax.

| link |

@CarrYooT

2009-01-27

Przeczytane

Świetna historia o Eskarinie ;'] Myślałam, że od razu ją przyjmą na Uniwersytet, a tu niespodzianka. Postać Babci Weatherwax też ciekawa, zwłaszcza jej rozmyślania. Spodobała mi się forma 'Pożyczania", jak i przymiotnik - oktarynowy. ;']

| link |

@Salama

2013-03-27

8 /10

Przeczytane

Fabularnie w sumie niezła, ale taka... mało pratchettowa. Mniej humoru albo to mnie mało rzeczy w tym tomie bawiło. A szkoda, bo Pratchett postawił sobie u mnie poprzeczkę dość wysoko i troszkę się na tym tomie zawiodłam.

| link |

Zaloguj się aby zobaczyć więcej

Cytaty z książki

“Kiedy człowiek zstępuje w przepaść, jego życie zawsze zyskuje jasno określony kierunek.”

“...bogowie zawsze żądali od swych wyznawców zachowania innego, niż wynikałoby z ich prawdziwej natury. A efekt, jaki wywierało to na wiernych, dostarczał czarownicom wielu zajęć.”

“Jednak w niektórych wszechświatach ludzie spędzają całe wieki szukając obcych inteligencji w niebie, zamiast spojrzeć pod nogi.”

“Nawet zwyczajna nieznana wygódka kryje w sobie pewne zagrożenia, na przykład gniazda szerszeni, wielkie pająki, tajemnicze rzeczy szeleszczące na dachu, czy wręcz małego niedźwiedzia pogrążonego w zimowym śnie. Stał się on powodem ostrego zatwardzenia u wszystkich członków rodziny kowala, dopóki nie przekonano go, że do spania lepsza jest stodoła. ”

“W Ramtopach czarownice cieszyły się pozycją, jaką w innych kulturach zajmowały zakonnice, poborcy podatkowi albo czyściciele szamba. Inaczej mówiąc, szanowano je, czasem podziwiano, ogólnie chwalono za wykonanie prac, jakie - logicznie rzecz biorąc - ktoś musiał przecież wykonać, jednak ludzie nigdy nie czuli się zbyt pewnie, przebywając z nimi pod jednym dachem. ”