Rok na końcu świata

Przyjemne i dobrze (w sensie - językowo i stylistycznie poprawnie) napisane czytadełko, idealne na długie, listopadowe wieczory, gdy człowiek chce się zwinąć pod kocykiem z kubkiem herbaty i przeczytać coś lekkiego, niezobowiązującego, łatwego w odbiorze. Plus te opisy uroczego miasta, przemiłych ludzi, i - zwłaszcza - czekolady, procesu jej produkcji, jej zapachu, smaku, ach!

Tylko, że.

Tylko, że cała opowieść składa się ze schematów. Schemat na schemacie schematem pogania, wykorzystane zostały chyba wszystkie, od krnąbrnego dziewczęcia z nobliwej rodziny, realizującego swe niezgodne z oczekiwaniami wspomnianej rodziny marzenie, poprzez spektakularną klęskę marzenia, szczęśliwy zbieg okoliczności w postaci odnalezienia tajemniczej cioci ze spadkiem, rodzinne sekrety, zerwaną przyjaźń aż po przepięknego nieznajomego, który okazuje się konkurentem biznesowym oraz dupkiem, lecz ze złotym sercem, którego nienawidzimy, ale w zasadzie nie do końca, bo tak iskrzy, tak iskrzy... Każde z tych rozwiązań przewidywałam od pierwszego zdania, niemal od pierwszego słowa, które się pojawiało, gdy kolejny schemat wkraczał na scenę, i w pewnej chwili czułam z tego powodu wręcz irytację. Ostatecznie, romans nie romans, obyczajówka nie obyczajówka, wiem, że nie są to jakieś odkrywcze gatunki, ale na maleńkie, nieznaczne zaskoczenie chciałabym móc liczyć.

Zapewne przeczytam część drugą, bo pierwsza kończy się masą niepodomykanych wątków, a poza tym rzecz jest w le...

Ta książka jest idealna dla tych co kochają czekoladę, jak ja. Bo przesycona jest smakami. aromatami i uroczymi nazwami pralinek tak bardzo, że aż wyciekają z każdej przewróconej strony.
A wszystko to wina Niny bohaterki powieści, która początkowo wiedzie spokojne życie prowadząc wymarzoną księgarenkę. A że robi to z przyjaciółką, to już w ogóle radość. Ale niestety jak to w życiu bywa, na horyzoncie pojawia się kolos w postaci konkurencji sieciowej i dziewczyny muszą zwinąć interes.
Wybawieniem dla Niny staje się wyjazd do Holandii, gdzie mieszka skłócona z rodziną ciotka. Nina ma nadzieję na złapanie oddechu i uporządkowanie swojego życia.
Na miejscu dowiaduje się o śmierci kobiety, a na niączeka wiadomośc od notariusza.
Można by rzec, że historia jakich wiele i domyślac się ciągu dalszego, ale na uwage zasługuje fakt, że autorka pisząc powieść zapoznała się z procedurą produkcji czekolady i wykorzystała swoją wiedzę po to, abymyśmy my nędzni czytelnicy umierali z głodu czekoladowego. Tej powieści nie da się czytać nie mlaskając po nosem i wyobrażajac sobie te smaki i kształty. Interesująca też jest sama postać Niny, która jest postacią zadziorną i z fantazją dąży do celu.

Malutka, przytulna księgarnia to miejsce, w którym Nina się spełnia. Prowadzi ją razem z przyjaciółką, ale niestety, za sprawą konkurencji, wisi nad nią widmo bankructwa. I wtedy los się do niej uśmiecha sprawiając je prezent. Dziedziczy, po nieznanej ciotce, sklep z czekoladkami w środku miasta. Ale żeby nie było tak różowo, jest jeden haczyk. Nina nie może sprzedać sklepu przez rok, a wiadomo, że w takim czasie może się wydarzyć wiele. Czyżby właśnie o to chodziło krewnej?

Jak dobrze czytało mi się tę książkę. Pełną zapachu i smaku słodyczy ( tak jestem łasuchem i kocham słodkie 🙊) i pokazującą, że w życiu wszystko jest możliwe. Nie zabraknie w niej też odrobiny goryczy, ale przecież tak to już w życiu bywa.
„Rok na końcu świata” to powieść o spełnianiu marzeń, z ciekawymi bohaterami i przyjemną w odbiorze treścią. To książka o podejmowaniu wyzwań, tajemnicach i spełnianiu siebie. Z klimatem małego holenderskiego miasteczka i tajnikami prowadzenia czekoladowego biznesu. @agnieszka__zakrzewska ma bardzo lekki styl, dzięki czemu książkę czyta się szybko i z ogromną przyjemnością. Mnie wciągnęła od pierwszych stron i bardzo żałuję, że nie mogłam od razu sięgnąć po kolejną część.

Książka pachnąca czekoladą? Wszystko jest możliwe! Zwłaszcza gdy połączy się dwie największe przyjemności, jakie można znaleźć we współczesnym świecie- literaturę oraz słodycze. A gdyby dodać do tego jeszcze szczyptę niesamowitej holenderskiej kultury? To mieszanka wręcz obiecująca mile spędzony czas i w przypadku tej pozycji, przy tak doskonałym wykonaniu, absolutnie nie zawodzi. Ponadto, pomijając cały klimat panujący podczas lektury, otrzymamy także arcyciekawą historię skomplikowanych losów wielu osób, których ścieżki przecinają się z różnych względów. Brzmi ciekawie? I tak faktycznie jest! Nie pozostaje nic innego jak zanurzyć się w tym niebanalnym świecie i rozkoszować nim, niczym najpyszniejszą praliną!

Nina to uparta, przedsiębiorcza kobieta, która chodzi własnymi ścieżkami i nie pozwala sobie narzucać woli innych osób. Studiowała kulturoznawstwo ku niezadowoleniu ojca, a potem otworzyła księgarnię. Książki są dla niej bardzo cenne i chciała dzielić się swoją miłością z ludźmi. Niestety, po dobrych latach w prowadzeniu biznesu, przyszedł kryzys, gdy rozwinęły się księgarnie sieciowe i sprzedaż internetowa. I choć Nina nie należy do osób, które poddają się bez walki, wiedziała, że przyszedł czas by dać za wygraną, głównie ze względu na swoją wspólniczkę i wieloletnia przyjaciółkę. Przy jej barwnej i walecznej osobowości trudno jest pogodzić się kobiecie z porażką. I wtedy na pomoc przychodzi jej nieznaną dotąd siostra matki i wyjazd do Holandii. To, co m...

Już dawno nie czytałam tak ciepłej i słodkiej zarazem książki:-) To była prawdziwa przyjemność poznawać losy Niby i jej księgarni. Oczywiście początkowo towarzyszyć jej będzie najlepsza przyjaciółka wraz z którą prowadzą swój biznes. Jednak za sprawą okropnego człowieka, którego strasznie znielubiłam od samego początku, ta przyjaźń się rozpadnie, a wraz z nią dobra przyszłość. Na całe szczęście ktoś bliski Ninie da jej do przeczytanie pewien list, który całkowicie odmieni jej los. Wyruszy w podróż życia, która usłana będzie chwastami i pustkowiem, by na końcu tej drogi poznać kogoś bliskiego. W następstwie przykrych wydarzeń, które zasmuciły nawet mnie, Nina będzie musiała dokonać wyboru. Muszę tu wtrącić, że obca osoba będzie tak niemiła jak mokra skarpetka w bucie jesienią i tak obrzydła jak rozkładające się zwłoki zwierzęcia w lesie.
I jeszcze coś dodam. Jeśli już poznacie Ninę, to dowiecie się, że jest naprawdę dobrym człowiekiem. Jest wygadana, ceni sobie przyjaźń i potrafi o nią walczyć. Zna swoje zdanie i potrafi je wypowiedzieć, chyba, że ktoś nagle wystrzeli z jakimś dziwnym faktem o którym nie miała pojęcia. Nie lubi tajemnic, choć sama będzie jakąś posiadała i jeśli już los stawia jej na drodze jakieś przeszkody, to nie omija ich. Wie, że w życiu zdarzają się dobre i złe chwile i chce im stawiać czoło. Bardzo ją polubiłam i podziwiałam do samego końca książki, przy którym łezka zakręciła mi się w oku (Jeśli mam być całkowicie szczera, to kilka razy mi się ...

Gdy mam gorszy dzień coś słodkiego zawsze jest w stanie poprawić mi nastrój. Szczególnie czekolada potrafi poprawić humor, zostało to naukowo dowiedzione.

Bohaterka pierwszej części „Sagi czekoladowej”, Nina, na poprawę nastroju po niepowodzeniu związanym z prowadzeniem własnej księgarni i kłótni z najlepszą przyjaciółką dostaje niespodziewanie cały sklep z czekoladkami.

Mimo że mieści się on w niewielkiej holenderskiej miejscowości, a do tego przez rok nie może go sprzedać, młoda kobieta podejmuje się słodkiego wyzwania. Choć i w tej beczce miodu znajdzie się łyżka dziegciu w postaci konkurencyjnej cukierni prowadzonej przez dwóch braci. Ich obecność przysporzy jej wielu emocji, ale okaże się też kołem napędowym dla jej kreatywności.

Autorka stworzyła lekką i ciepłą opowieść o ludzkich marzeniach wartych wsparcia i o zrządzeniach losu, którym czasem warto powiedzieć tak. Cieniem kładzie się na niej rodzinna tajemnica, która rozdzieliła dwie siostry na całe życie.

Jedyny mankament? Konieczność oczekiwania na kolejną część, ale zawsze można się pocieszyć kawałkiem czekolady.

W moje ręce trafił kolejny BookTour tym razem z książki Agnieszki Zakrzewskiej „Rok na końcu świata”. Czytałam już kilka książek autorki i zawsze podobał mi się język jakim są one napisane, melodyjny czasem wręcz.

„Sarkazm jest jak botoks, wypełnia zmarszczki jadem.”
Nina i Mańka przyjaźnią się od czasów studiów.
Jedna rozstała się z „mężczyzną swojego życia”, druga ma dom, męża i syna i wydawać by się mogło uporządkowane życie, jednak pozory mogą mylić.
Wspólny interes też im nie do końca wychodzi, aż pewnego dnia Mańka zrywa znajomość z przyjaciółką.
Co się stało, że drogi dziewczyn się rozeszły, a przyjaźń wystawiona została na próbę?
Czy wyjazd Niny do Holandii będzie dla niej nowym startem?
Jakie tajemnice skrywa jej rodzina?
Dlaczego matka Niny i jej rodzona siostra się do siebie nie odzywały od lat?
Czy Nina odnajdzie sens życia na obczyźnie?

„Błędów się nie dziedziczy, można je tylko powielać.”
„Rok na końcu świata” to pierwszy tom cyklu sagi czekoladowej.
To piękna, pełna słodyczy, ale i z nutka ostrości opowieść o rodzinie, o dążeniu do marzeń i ich realizacji. O walce o przyjaźń, zawodzie miłosnym, bólu po stracie, tajemnicach, problemach i intrygach. O porażkach, ale i sukcesach, o ludziach, którzy pomogą ci w trudach dnia codziennego, ale też i o takich, którzy czasem przysłonią słońce, które radośnie świeci na niebie. Historia jaką przedstawiła Agnieszka mi osobiście bardzo się podobała była idealnie...