Puchar miłości

Małe dzieci - mały kłopot, duże dzieci - duży kłopot. Ta część o dzieciach, ich losach oraz o troskach, których dostarczają rodzicom. Już poprzedni tom zapowiadał, że w życiu młodego pokolenia zajdą duże zmiany. I zachodzą. Clovance, Jeremy, Valentine i Goeffrey Charles to już całkiem dorośli ludzie i jak sobie teraz pościelą, tak się wyśpią. A każde z nich popada w nieprzewidywalne tarapaty, kontrowersyjnie lokuje swoje uczucia i kieruje swoim losem niezgodnie z oczekiwaniami i planami rodziców, czy opiekunów. No, może Goeffrey Charles żyje najmniej burzliwie. I moja najnowsza faworytka - jego cudzoziemska żona.
Bardzo interesująco poprowadzony jest wątek Rossa, teraz już polityka pełną gębą i prawdziwego męża stanu oraz Warleggana - uznanego bankiera i bezdusznego politykiera, który w życiu prywatnym dostał za swoje. Ha! I dobrze mu tak.
Muszę pisać tak enigmatycznie, żeby nie dopuścić się grzechu spojlerowania.

Ta część toczy się chyba najwolniej, ale wcale mi to nie przeszkadza. Graham Winston jest mistrzem tworzenia nastroju, gawędziarstwa i pomysłowości fabuły. Z żalem rozpoczynam końcowe odliczanie. Do finału serii już tylko dwie części, ale na pewno będzie się działo. Rossowi i Demelzie przydałyby się wnuki, a całe młode towarzystwo jakoś w końcu musi ułożyć sobie życie. Bardzo liczę w tej sprawie na Valentina, Jeremy’ego i Stevena, wszyscy mają rogate dusze, z pewnością jeszcze dużo namieszają i nie zapewnią starszemu pokoleniu Poldarków spokojn...