Głównym bohaterem tej powieści jest Edward Zebrzydowski, młody arystokrata, który wcześniej, przed I wojną, pędził wspaniałe życie zamożnego człowieka. Jego rodzina posiadała na Ukrainie dwie olbrzymie posiadłości, a po wojnie i ustaleniu granic między Polską a Związkiem Radzieckim, wszystko przepadło, zostało po niewłaściwej stronie granicy. Zebrzydowskiemu pozostał tylko jakiś nieduży mająteczek w centralnej Polsce, z którego jednak ma tak małe dochody, że nic, tylko w łeb sobie strzelić. Zebrzydowski i jego matka arystokratka to zrujnowani, przegrani ludzie, nie pasujący do nowej rzeczywistości.