Twórczość Andersena przypada na okres rozkwitu romantyzmu duńskiego i mieści się w tendencji zwanej realizmem poetyckim. Pierwsze utwory to opisy podróży, wiersze i humoreski. Sukcesem literackim była pierwsza powieść Improwizator (1835), w której zawarł elementy autobiograficzne. Andersena napisał jeszcze kilka powieści, m.in. Tylko grajek (1837) i Piotr Szczęściarz ( 1870), ponadto jest autorem kilku tomików wierszy oraz ponad trzydziestu sztuk teatralnych, które nie cieszyły się jednak powodzeniem. Światową sławę przyniosły mu baśnie i opowiadania dla dzieci.
"Gdy Piotr siadał do fortepianu, wyrażał w tonach muzyki wszystko, co miał w myślach i sercu.
Z tonów powstawała melodia, której często towarzyszyły słowa…
Gdzie twe gorące kochanie,
Gdzie ból twój i twe łzy?
Życie to ciągłe mijanie.
Zostają tylko sny.
Nie smuć się, moje serce,
Dosyć rozlanych łez,
Nie sposób żyć w rozterce..."
"Gdy Piotr siadał do fortepianu, wyrażał w tonach muzyki wszystko, co miał w myślach i sercu.
Z tonów powstawała melodia, której często towarzyszyły słowa…
Gdzie twe gorące kochanie,
Gdzie ból twój i twe łzy?
Życie to ciągłe mijanie.
Zostają tylko sny.
Nie smuć się, moje serce,
Dosyć rozlanych łez,
Nie sposób żyć w rozterce..."