Pierwsza miłość

Jedna z pierwszych lektur Sándora Márai. Rozpisana w formie pamiętnika opowiada o nauczycielu łaciny uczącego w prowincjonalnym gimnazjum. Wiecie co, jest wiele historii o pierwszej miłości, mnóstwo uczniów podkochujących się w belfrach, ale rzadko kiedy mamy możliwość poznać starszego pana zakochującego się w niewinnie-uroczej pannicy, która nie weszła ani w dorosłość ani w dorosły styl życia. Jak to możliwe, co? Na to pytanie nikt nie odpowie. Ani pisarz, ani czytelnik. Są ku temu powody, ale czy słuszne? Tajemnicza, zakazana miłość - dziwny pakt zawarty między sprawcą, a obiektem pożądania, czy aby na pewno? Nasz główny bohater, czyli Gaspar, to pięćdziesięcioletni kawaler, samotnik, niemal odludek, który w młodości nie radził sobie z kobietami - na niby ,,randce'' uciekł w popłochu. W szkole, czyli w pracy poznaje nowych ludzi - niektórych na tyle zdolnych, że są gotowi wyjechać w świat, z dala od plotkarskiej wioski, gdzie informacje można wykupić lub zdobyć od szpiega - obgadywanie mieszkańców jest takie popularne wśród małej społeczności, jak mało co. Życie ulega wyjątkowej zmianie, nagle, bez zaproszenia - zaczyna interesować się miłostką chłopca, którego naucza, niekiedy poucza. Niespodziewane zauroczenie będzie początkiem rywalizacji między uczniem a profesorem.

Nie będę zdradzał ani zakończenia, ani tego, w jaką stronę zmierza domniemany romans, ale nie jest to historia o miłości. Autor porusza głębsze tematy niż pierwsza miłość, któr...