Pierwsza dama

Zwykła dziewczyna z Gdańska trafia do pałacu prezydenckiego w czasie, gdy instytucja pierwszej damy w ogóle nie istnieje. Wraz z Emilią Padół, która prowadzi ten arcyciekawy wywiad zaglądamy nie tylko do Gdańska, gdzie Jolanta dorastała , ale i do warszawskiego mieszkania w Wilanowie.
Wybór Aleksandra na prezydenta zmienił całkowicie życie jego małżonki i corki i postawił przed zadaniami, które tak naprawdę sami musieli rozwiązać
Jeśli jesteście ciekawi kulis pałacu prezydenckiego, dyplomatycznych wyjazdów, spotkań na szczeblu państwowym, to warto zajrzeć do tej książki. I choć może sie wydawać, że obraz przedstawiony w ksiażce jest może zbyt idealny, to nie wierzę w to,żeby tak po prostu wszystko się wiodło i udawało. Chyba jest to zwiążane z klasą Jolanty oraz niezwykłym darem organizacyjnym, który pozwolił na tak wiele działań.No i przede wszystkim odłożcie na bok swoje sympatie polityczne, bo nie o to chodzi w tej lekturze.
Dodatkowy plusem jest wiele, wiele zdjęć z różnych okresów życia, które przypominają o wydarzeniach, o których być może już zapomnieliśmy.

Urząd Pierwszej Damy to tak jakby dodatek do Prezydenta, Jolanta Kwaśniewska przez dwie kadencję prezydentury jej męża pokazała, że może być inaczej. W sondażach nadal wiedzie prym, jej działalności na rzecz szpitali czy osób niepełnosprawnych trudno jest zapomnieć. Emilia Pardoł przeprowadziła bardzo osobisty wywiad z Pierwszą Damą i zaprosiła nas do jej prywatnego życia.
Dla mnie pani Jolanta to niezwykle ciepła osoba, w tym wywiadzie mogłam dowiedzieć się jakim była dzieckiem, co robiła w wolnym czasie, jak wyglądało jej życie w domu rodzinnym. Młodość, studia a także zakładanie własnej firmy. Jednak w dużej mierze ta rozmowa skupia się na prezydenturze, objęciem urzędu Pierwszej Damy, poznania tego życia od kulis.
W tej rozmowie nie ma ani słowa narzekania mimo iż łatwo nie było, intensywne życie, brak czasu dla siebie, wszystko przyjęte z pokorą. Uczenie się etykiety, spotkanie z głowami państw i ich żonami, w tym środowisku pani Jolanta wzbudzała ogromną sympatię. Nie mogło też zabraknąć rozmowy o strojach, w czasach gdy w Polsce ciężko było coś kupić by się dobrze ubrać nasza pierwsza dama radziła sobie świetnie, zawsze dobrze wyglądając.
Książka to także mnóstwo zdjęć, tych oficjalnych ale też tych prywatnych, nie tylko z czasów prezydentury.
Biografia warta przeczytania, a to, że jest w formie wywiadu jest tylko na plus, polecam.

Książka dość nudna, przewidywalna i infantylna. Oluś, Olusia... itp