Pan Lodowego Ogrodu. Tom 4

Name: Pan Lodowego Ogrodu. Tom 4
Rating: 7.87 (45 reviews)
ISBN: 9788375748222

Jarosław Grzędowicz

7.9 /10

Ocena 7.9 na 10 możliwych
Na podstawie 45 ocen kanapowiczów

Popraw tę książkę | Dodaj inne wydanie

7.9 /10

Ocena 7.9 na 10 możliwych
Na podstawie 45 ocen kanapowiczów

Opis

Na tę chwilę fani czekali długie 3 lata. Trzy lata pytań powtarzanych do znudzenia: kiedy, kiedy, kiedy, kiedy… Niewiele jest na świecie powieści, które w podobny sposób nie poddają się zapomnieniu.
"To irytujące, kiedy coś odrywa Cię od lektury dobrej książki, prawda? Zawsze, kiedy musiałem przerywać lekturę PLO, byłem wściekły. To świetna powieść."
Tomasz Kołodziejczak, autor Dominium Solarnego
Pan Lodowego Ogrodu – finałowy, czwarty tom cyklu, ozdobionego kompletem nagród przyznawanych w polskiej fantastyce. Sztandarowe dzieło pisarza z legendarnego „Klubu tfurcuff”, grupy której prace złożyły fundament pod współczesną polską fantastykę. Kontynuacja historii uznanej przez portal Onet za „fantastyczną powieścią dziesięciolecia 2000-2010”.

Data wydania: 2012

ISBN: 978-83-7574-822-2, 9788375748222

Rodzaj: e-book

Wydawnictwo: Fabryka Słów

Kategorie: Fantastyka, Fantasy

Mamy 4 inne wydania tej książki

Autor

Jarosław Grzędowicz

Urodzony 3 maja 1965 roku w Polsce (Wrocław)

Debiutował w 1982 na łamach tygodnika „Odgłosy” opowiadaniem Azyl dla starych pilotów. Opublikowane w 1999 roku w Internecie opowiadanie Klub absolutnej karty kredytowej otrzymało nominację do Nagrody Elektrybałta, a po publikacji w "Wizjach alterna...

Pozostałe książki:

Wszystkie książki Jarosław Grzędowicz

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe

Sprawdzam dostępność...

Ogłoszenia

Dodaj ogłoszenie

Moja Biblioteczka

Już przeczytana? Jak ją oceniasz?

Recenzje

Znakomite zwieńczenie równie znakomitego cyklu!

4.01.2022

Popularne przysłowie głosi, iż nie jest ważnym to, jak się zaczyna, ale to, jak się kończy... I niewątpliwie słowa te znajdują swoje potwierdzenie w przypadku finalnej odsłony powieściowego cyklu „Pan Lodowego Ogrodu”, którego czwarty tom wieńczy ów fantastyczną relację w iście spektakularnym stylu. Tyle tylko, że w przypadku dzieła Jarosława Grz... Recenzja książki Pan Lodowego Ogrodu. Księga IV

@Uleczka448 × 5

Moja opinia o książce

Opinie i dyskusje

@Tanashiri

2020-06-15

Przeczytane Polscy autorzy Fantastyka E-book

Dużo bym dała, by móc Pana Lodowego Ogrodu zapomnieć. Tylko po to, żeby znów przeczytać tę genialną powieść, odkryć wszystko na nowo i poznać bohaterów jeszcze raz. Świetna, fenomenalna historia Midgardu, ludzi tam żyjących. To jest po prostu majstersztyk!
Choć przyznam, wątpiłam, że uda mi się w ogóle zacząć a co dopiero skończyć ostatni tom, liczy prawie 900 stron.
Grzędowicz tak operuje piórem, że ilość kart w książce kompletnie przestaje mieć znaczenie bo jedyne co się liczy to akcja. A jest jej tu całe mnóstwo. Fantastyczne opisy walk, oblężenie Lodowego Ogrodu napisane w świetny sposób.
Koniec być może był dla niektórych lekkim rozczarowaniem lub niejasnościa ale dla mnie był dokładnie taki, jaki powinien być koniec tej opowieści.

× 20 | link |

@beata87

2019-11-18

10 /10

Przeczytane

Niestety, to już koniec jednego z najlepszych cykli fantasy, jakie zdarzyło mi się czytać. Akcja dynamiczna i pełna zwrotów, ciągle należało się spodziewać nieoczekiwanego, bohaterowie godni zapamiętania, świat wykreowany dokładnie i spójnie do ostatniego szczegółu. Tylko jedno niezbyt mnie usatysfakcjonowało - końcowa bitwa, wyjaśnienie motywów działania pieśniarzy oraz zakończenie - jakby autor zbyt to uprościł i spłycił. Ogólnie jestem zachwycona i polecam fanom fantasy.

× 6 | link |

@chomiczkowe.recenzje

2022-01-13

9 /10

Choć „Pana Lodowego Ogrodu” czytam po raz drugi w życiu, to dopiero pierwszy raz sięgnąłem po księgę czwartą, poprzednim razem mi się nie udało. Nowe, genialne wydanie zmotywowało mnie do skończenia tego cyklu. Cieszę się, że w końcu będę mógł pochwalić się tym, iż dokończyłem lekturę jednej z najlepszych polskich serii fantasy.

Księga czwarta przygód Vuko Drakkainena i Filara, syna Oszczepnika jest obok pierwszej powieści z cyklu, moją ulubioną odsłoną serii, choć ma swoje wady. Należy zwrócić uwagę, że jest to niezła cegiełka, ponad 800 stron akcji. Jednakże, moim zdaniem niektóre wydarzenia były nieco rozwleczone i spokojnie możnaby je skrócić. Pomimo takiej objętości, sam finał czteroczęściowej serii to jedynie około stu stron, przez co w trakcie lektury mój zapał do skończenia książki kilka razy nieco osłabł. Wolałbym by to zakończenie było dokładniej opisane niż wydarzenia poprzedzające bitwę Pieśniarzy.

Co do samego zakończenia, z zamknięcia niektórych wątków jestem zadowolony, inne przyjąłem ze zrozumieniem, ale nie do końca mi się podobają, jednak najbardziej intryguje mnie, czy autor postanowi jeszcze powrócić kiedyś na Midgaard. Myślę, że fani przyjęliby wiadomość o kontynuacji z prawdziwym entuzjazmem.

Po więcej recenzji zapraszam na Instagrama @chomiczkowe.recenzje

× 3 | link |

@wojciechowska.am

2019-11-24

8 /10

Przeczytane Fantastyka

Dużo słyszałam o tej książce, ale przede wszystkim, że była dużym rozczarowaniem, i że nie spełniła oczekiwań fanów. Nie wiem, jak to odebrali Ci, którzy musieli na nią czekać, bo ja byłam w bardziej komfortowej sytuacji, gdzie książka była wydana, i wystarczyło przeczytać tylko 4 tomy pod rząd. W sumie mi się podobało - był ten moment, kiedy główni bohaterowie przygotowywali się do wojny, oraz ten moment, gdzie historia Filara wyhamowała tempo i nie była już dla mnie tak ciekawa - ale generalnie jestem na duże tak, a na końcowych rozdziałach się popłakałam.

× 3 | link |

@Szymon

2020-03-22

8 /10

Przeczytane 0_Posiadam 1_Fantastyka i Science-Fiction 2_Papierowe 3_Przeczytane 2014 4_2012

Czym na początku bym dla mnie Tolkien, a potem Sapkowski, tym teraz staje się Grzędowicz i jego PLO. Jeżeli chodzi o fantastykę, to dawno nie czytałem czegoś tak zajmującego. Będzie z tego (jeżeli już nie jest) kultowy cykl, do którego będą porównywane inne. Tylko to zakończenie...

× 3 | link |

@drewnikocurek

2024-05-01

9 /10

Przeczytane

Długo się zbierałam, żeby napisać coś o tej części. Ciężko mi pożegnać się z historią Vuko i pogodzić z zakończeniem. Nie będę Wam spoilerować, ale napiszę teraz odczucia odnoście ostatniej części jak i całości.

Moim zdaniem ostatnia część nie była pisana na siłę. Pewne elementy były wg mnie konieczne do wyjaśnienia i poruszenia. Nie zawiodłam się samą akcją jak i biegiem wydarzeń pod koniec - szczerze mówiąc jako Czytelnik też nie widziałabym innego lepszego zakończenia dla wszystkich.

Historia Vuko oraz Tohimona wg mnie jest epicką przygodą, do której pewnie jeszcze wrócę. Mam wrażenie, jakbym czytając zostawiła tej książce kawałek swojego życia. Nie wiem, czy to zasługa szalonego czasu związanego z lockdownem i postojów w pracy. Może dzięki tej przygodzie nie oszalałam.

Sylvana i Vuko byli wg mnie zgraną parą, Walfnir i reszta ekipy - kompani do pozazdroszczenia. Dawno nie czytałam tak dobrej lektudy - do tego czterotomowej! Gdzieś tam w głębi chciałabym dalszy ciąg, ale z drugiej strony, nie wiem, czy to nie byłoby już na siłę...

Wg mnie Pan Grzędowicz wiedział kiedy i jak zakończyć tę przygodę. Marzeniem jest, by wymyślił kolejną tak zacną historię - może nad czymś pracuje? Pan Lodowego Ogrodu jest perełką w fantastyce i polecam ją każdemu! Nie mam do czego się przyczepić :)

| link |

@faziee

2024-05-16

7 /10

Przeczytane

@Delusion

2024-01-13

7 /10

Przeczytane

@goornik

2023-12-18

7 /10

Przeczytane

ŁW

@lk.widawski

2023-11-21

8 /10

Przeczytane

@varius92

2024-05-16

10 /10

Przeczytane

@Alorusen

2022-07-29

9 /10

@MLB

2022-07-29

9 /10

Przeczytane

@Proteus

2022-04-17

8 /10

Przeczytane -POSIADAM-

@dvdevil_2

2022-04-20

5 /10

Przeczytane

Zaloguj się aby zobaczyć więcej

Cytaty z książki

“...To mówiłem ja, Nitj’sefni. Łubu-dubu.”

“Nasza wielka europejska ojczyzna to najbardziej zakłamana, nielojalna i kłamliwa kurew, jaką Ziemia nosiła.”

“(...)bez względu, w jakich czasach przychodzi ludziom żyć, zawsze są pewni, że są one wyjątkowo straszne i że świat zmierza do katastrofy. A wszystko, co widzą, choćby najoczywistsze, wydaje im się to potwierdzać.”

“Na Ziemi ta scena byłaby po prostu groteskowa. Tam nikt nikomu nie wierzy ot tak, nikt nie dotrzymuje słowa i nikt nie spełnia obietnic danych bez świadków, prawników, papierów, dowodów, nagrań i pisemnych gwarancji, a i to tylko czasem. Tu jednak jest tylko nas dwóch, słowo i uścisk dłoni. To świat, w którym reputacja człowieka zależy od jego uczciwości i jest cenniejsza od gór złota. Tu nie ma większej gwarancji niż słowo. I jakoś tak nie wydaje się to aż tak bardzo śmieszne.”

“A jakim sposobem można nie znaleźć rzeki? Byłem tam kiedyś, to i trafię z powrotem. Ty się musisz od nowa uczyć drogi za każdym razem? Strach pomyśleć, jak znajdujesz wychodek.”