Pamiętnik Wacławy

Eliza Orzeszkowa
8.2 /10
Ocena 8.2 na 10 możliwych
Na podstawie 6 ocen kanapowiczów
Pamiętnik Wacławy
Popraw tę książkę | Dodaj inne wydanie
8.2 /10
Ocena 8.2 na 10 możliwych
Na podstawie 6 ocen kanapowiczów

Opis

Jedna z młodzieńczych powieści Orzeszkowej – od razu dostrzeżona i wysoko oceniona przez krytykę.

Bohaterka jest panną z dobrego domu, ale zarazem owocem mezaliansu. Matka – wielka dama wyszła za mąż za profesora Politechniki, naukowca, pozytywistę, któremu próżniacze życie arystokracji wydaje się wstrętne. Oboje rodzice ogromnie kochają córkę, ale każde z nich inaczej widzi jej drogę do szczęścia. Od lat żyją w separacji, ale zgodnie z wcześniejszą umową córka po ukończeniu pensji ma najpierw spędzić rok u matki, a potem rok u ojca.

Czy matce uda się w ciągu roku wydać córkę za mąż, by zabezpieczyć ją przed nowomodnymi prądami, których sama nie rozumie i których się boi?
Data wydania: 2015
ISBN: 978-83-7779-258-2, 9788377792582
Wydawnictwo: MG
Kategoria: Powieść klasyczna
Stron: 736
dodana przez: Puella13
Mamy 4 inne wydania tej książki

Autor

Eliza Orzeszkowa Eliza Orzeszkowa
Urodzona 6 czerwca 1841 roku w Polsce (Milkowszczyzna)
Eliza Orzeszkowa, de domo Korwin-Pawłowska, primo voto Orzeszkowa, secundo voto Nahorska, ps. E.O., Bąk (z Wa-Lit-No), Li...ka, Gabriela Litwinka (ur. 6 czerwca 1841 w Milkowszczyźnie, zm. 18 maja 1910 w Grodnie) – polska pisarka epoki pozytywizmu. ...

Pozostałe książki:

Nad Niemnem Gloria Victis A...B...C... Cham Marta Dobra pani Świąteczna noc Meir Ezofowicz Tadeusz Pamiętnik Wacławy Nowele Dziurdziowie Baśnie polskie Dobra pani. A...B...C... Dwa bieguny Ascetka Godziny dzieciństwa Mezalianse... Mezalianse... Nad Niemnem. Tom I Nad Niemnem. Tom II-III Niziny Opowiadania Zygmunt Ławicz i jego koledzy A...B...C... i inne opowiadania Ad Astra / Dwugłos w puszczy Album kwiatowe Elizy Orzeszkowej Anastazja / ...I pieśń niech zapłacze Bene nati Bracia Cnotliwi Gloria victis. A...B...C... Hekuba / Dobra pani / ABC Legenda o Janie i Cecylii / A...B...C... Maria Mirtala Niziny / Dziurdziowie O Żydach i kwestii żydowskiej Ogniwa Opowiadania i nowele Pamiętnik Wacławy Tom 1 Panna Antonina Panna Róża Porcelanka Romanowa Róże, Cecylie, Florentyny Woda Żywa. Baśnie pisarzy polskich Baśnie największych pisarzy polskich Co mówił stary klon? Jędza Kilka słów o kobietach Listy o literaturze Melancholicy,tom 2 Niziny / Dziurdziowie / Cham O rycerzu miłującym O wpływie nauki na rozwój miłosierdzia Obrazek z lat głodowych Oni Opowiadania i nowele Pan Graba Pani Dudkowa Panna Antonina i inne nowele Sen Abarysa Wybór nowel Zagadka Złote myśli
Wszystkie książki Eliza Orzeszkowa

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki

Moja Biblioteczka

Już przeczytana? Jak ją oceniasz?

Recenzje

Coś mi się wydaje, że książka Pamiętnik Wacławy aż się prosi o Twoją recenzję. Chyba jej nie odmówisz?
️ Napisz pierwszą recenzje

Moja opinia o książce

Opinie i dyskusje

LA
@Lalusia
2021-09-23
7 /10
@Klementynka
2021-07-08
10 /10
Przeczytane klasyka La belle époque
@klaudia.wakulowska
@klaudia.wakulowska
2020-02-24
7 /10
Przeczytane 2015
@Vemona
2019-11-18
7 /10
Przeczytane Klasyka Proza polska Prehistoria Mam
@beata87
2019-11-17
8 /10
@Puella13
2018-12-19
10 /10
Przeczytane

Cytaty z książki

Bądź co bądź przeszłość ma swoje prawa, a pierwsze wrażenia życia są jak te ptaki, co chłodem dotknięte odlatują w dalekie strony, ale gdy słońce błyśnie, wracają...
Głupiec i nędznik błądzi i zapomina; piękna dusza zbłąkana wydziera się z manowców całą siłą swej prawdy wewnętrznej, która ją bodzie, boli i rozrywa, i do odszukania światła straconego przedziera się szlakami pokuty, oblewając je choćby łzami swymi i cudzymi.
Szczęście prawdziwe i uczciwe istnieje na wysokościach, na które z trudem wspinać się musi ten, kto go żądny.
Szczęście prawdziwe, szczęście prawdziwe, to ten kwiat zaczarowany, o którym mówi bajka, że iść do niego trzeba daleko i długo, a po drodze staczać walki, krwawić stopy, postępować w pocie czoła i niepokojach serca, a wytrwać aż do kresu. Po szczęście prawdziwe, po szczęście uczciwe nie można iść wygodną ścieżką, kwadratami woskowanej posadzki zasłaną, kwiatami pochlebstw usłaną. Na szczęście prawdziwe, na szczęście uczciwe zasłużyć, zapracować trzeba.
Ten, kto sam sobie wyda się skończonym ideałem, nigdy już do żadnego istotnego ideału nie tylko nie dojdzie, ale nawet dążyć nie będzie miał ochoty.
Dodaj cytat
© 2007 - 2024 nakanapie.pl