Palomar

Italo Calvino (1923-1985) jest jednym z najwybitniejszych współczesnych prozaików włoskich. W Polsce znana jest prawie cała jego twórczość prozatorska, a więc przede wszystkim Ścieżka pajęczych gniazd (1947), powieść ukazująca rzeczywistość w formie ironiczno-alegorycznej baśni i w tej samej konwencji napisane powiastki filozoficzne z serii Nasi przodkowie: Wicehrabia przepołowiony (1952), Baron drzewołaz (1957), Rycerz nieistniejący (1959). Panuje w nich klimat absurdu, udziwnienia i groteski. Do gatunku science fiction nawiązują Opowieści kosmikomiczne (1965) i Jeżeli T = 0 (1967). Z innych dzieł wymienić trzeba: książki: Zamek krzyżujących się losów (1969), Niewidzialne miasta (1972) oraz Jeśli zimową nocą podróżny (1979). W tomie esejów Wykłady amerykańskie zawarł Calvino swoje refleksje na temat najbardziej cenionych przez niego cech dzieła literackiego, poświęcając każdej z nich osobne studium: Lekkość, Dokładność, Szybkość, Przejrzystość i Wielorakość W tomiku krótkich opowiadań Palomar (1985) do głosu doszło przemożne pragnienie obiektywnego ukazania postrzeganego świata. To dzieło Calvina nie miało dotąd swojej polskiej wersji. Prof. Alina Kreisberg, italianistka i romanistka jest pracownikiem naukowym wloskiego Uniwersytetu "G. D`Annunzio" w Peskarze. Swego czasu była jedna z pierwszych polskich tłumaczek Calvina; w 1972 roku po raz pierwszy ukazały się w jej przekładzie Niewidzialne miasta (Le cittá invisibili), które były wielkim wydarzeniem i zarazem sukcesem edytorskim (recenzje m.in. w "Kulturze" i w "Polityce"). Oprócz tego tłumaczyła książki innych autorów włoskich, w tym Umberto Eco. Swoje prace naukowe publikowała prof. Kreisberg między innymi w prestiżowym roczniku "Studi di Grammatica Italiana dell`Accademia della Crusca"; napisała także dwutomowy podręcznik języka włoskiego dla Polaków.