Opowiadania

Muszę przyznać, że tak bardzo chciałam tyle czasu przeczytać coś tego autora i jakoś absurdalny los mi do tej pory to uniemożliwiał. Wreszcie teraz może dołączyć do grona moich ulubionych autorów, gdzie aż mi głupio, że z takim ociąganiem go w nim zamieszczam, a więc lepiej późno niż wcale postanowiłam naprawić swoje przewinienia. Opowiadania jakoś dziwnie poprzez pokazywanie mi właściwości tego świata, które przecież tak dobrze znam, które każdy dostrzegł, czy wyczytał nawet w książkach naukowych, nagle ni z tego ni z owego zaciąga czytelnika w magiczny świat, a w dodatku on nie różni się znacznie od naszego, a po prostu w pewnym momencie przydarza się coś niespodziewanego i poznajemy wtedy coś, co może tylko zaistnieć w wyobraźni. Rzeczywistość spotęgowana wyobraźnią - niesamowita właściwość. Genialne!

Przyznam, że przez pierwsze opowiadania (z części "Dialog lustra") przebrnęłam z pewną trudnością, ale później to już była sama przyjemność. Spodobały mi się zwłaszcza "Śmierć i pogrzeb Mamy Grande" (jako kolejny dowód na niezwykłą socjopolityczną przenikliwość Marqueza), "W tym mieście nie ma złodziei", "Sztuczne róże", "Bardzo stary pan z olbrzymimi skrzydłami", "Najpiękniejszy topielec świata" i "Niewiarygodna i smutna historia niewinnej Erendiry i jej niegodziwej babki" (nawet tylko za samą przewrotność tytułu).