Nie mów "Tak"

„Nie mów tak” to moje kolejne spotkanie z twórczością Lynn Painter. Chociaż autorka jest bardziej znana ze swoich książek dla młodzieży, tym razem zdecydowałam się wybrać jej publikację skierowaną do nieco starszych czytelników. Czy zatem lektura spełniła moje oczekiwania? Już spieszę z wyjaśnieniem.

Zacznę od tego, że pomysł na fabułę był świetny! Pierwszy raz spotkałam się z „profesjonalnym zakłócaniem ślubów”, dlatego był to dla mnie powiew świeżości, jeżeli chodzi o tematykę romansów, więc byłam bardzo ciekawa, jak autorka pociągnie ten temat. I muszę przyznać, że w tym aspekcie książka bardzo mi się podobała. Była lekka i zabawna, a powody zakłócania były tak różne, że nigdy nie było wiadomo, co wydarzy się, kiedy jedno z głównych bohaterów zgłosi, że dana para nie może się pobrać. Myślę, że pod tym względem „Nie mów tak” jest idealną lekturą na oderwanie się od zwykłej szarej codzienności.

Należy jednak pamiętać, że jest to romans, więc pierwsze skrzypce powinna odgrywać tutaj jednak relacja romantyczna głównych bohaterów. I w mojej ocenie akurat ten wątek został potraktowany trochę po macoszemu. Sophie i Max faktycznie tworzą zgrany duet, zarówno w swojej dodatkowej pracy, jak i w życiu, ale ich relacja jest bardziej przyjacielska niż romantyczna. Podczas czytania miałam wrażenie, że bardziej iskrzyło między nimi na samym początku, gdy dopiero co się poznali, niż w miarę postępu akcji powieści. A szkoda, bo bardzo lubię wątek friends to lovers, d...

Po Książki od Lynn Painter sięgam zawsze z przyjemnością. Są lekkie, przyjemne, idealne do przeczytania na raz. Nie inaczej jest z „Nie mów tak”. Bohaterowie zabierają nas w zakręcona podróż po swoich życiach.

Max przerywa ślub Sopie, bo jej partner dopuścił się zdrady. Wieczorem, w pokoju hotelowym główna bohaterka razem ze swoją przyjaciółką świętują wolność, a Max odwiedza je, by odebrać czek za wykonaną usługę. To miało być jedyne spotkanie Zakłucacza ślubów i jego ostatniej klientki, los ma wobec nich jednak inne plany.

Jakiś czas później spotkają się ze sobą, zostają wspólnikami. Żadne z nich nie chce już związku, Max w przeszłości został zraniony, a Sophie po swoim nieudanym ślubie chce skupić się na karierze. Ale czy dwoje ludzi, między którymi buzuje niezaprzeczalna chemia mogą zepchnąć rodzące się uczucie na dalszy plan?

„Nie mów „Tak”” czyta się szybko. Z początku książka naprawdę absorbuje, a rozwój relacji bohaterów jest ciekawy. Krok po kroku otwierają się na siebie, tworzą nawet plan wzajemnej pomocy sobie, bo jak się okazuje partnerstwo może nieść profity i Maxowi (dostanie rodzinną firmę) oraz Sophie (na jej horyzoncie jest awans).

Do dobry romans, zabawny, przetkany chemią i wzajemnymi przytykami (które czasem były nie na miejscy, jednak przymykam na to oko). Odbiór całości zepsuła mi niestety pewna scena pod koniec. Uwaga, może być to dla niektórych spoiler: główny boha...