Pierwsza połowa XVII w. Anglia pod rządami Jakuba I oraz jego syna Karola Stuarta. Czasy wojny domowej i rosnącego znaczenia Cromwella.
Jakub I po objęciu rządów w Szkocji 1583 wzmocnił władzę królewską i uzależnił od niej kościół prezbiteriański. Na mocy porozumienia z Elżbietą I objął po jej śmierci tron Anglii (jako potomek Henryka VII Tudora), przez co stworzył unię personalną Szkocji i Anglii; dążył do ustanowienia władzy absolutnej, korzystając ze wsparcia szlachty; przeciwnik parlamentu i mieszczaństwa, którego interesy pomijał w polityce zagr. (np. w poszukiwaniu kompromisu z Hiszpanią); jako gorliwy anglikanin zwalczał katolicyzm, wywołując tym bunt (tzw. spisek prochowy); opór społeczny przeciwko surowym i autokratycznym rządom króla przyśpieszył wybuch rewolucji 1640-60.
Jakub I po objęciu rządów w Szkocji 1583 wzmocnił władzę królewską i uzależnił od niej kościół prezbiteriański. Na mocy porozumienia z Elżbietą I objął po jej śmierci tron Anglii (jako potomek Henryka VII Tudora), przez co stworzył unię personalną Szkocji i Anglii; dążył do ustanowienia władzy absolutnej, korzystając ze wsparcia szlachty; przeciwnik parlamentu i mieszczaństwa, którego interesy pomijał w polityce zagr. (np. w poszukiwaniu kompromisu z Hiszpanią); jako gorliwy anglikanin zwalczał katolicyzm, wywołując tym bunt (tzw. spisek prochowy); opór społeczny przeciwko surowym i autokratycznym rządom króla przyśpieszył wybuch rewolucji 1640-60.