Mury

Blurb Murów skonstruowany jest interesująco, zachęca i zaciekawia. Do tego okładka i trudno się nie zainteresować. Tło więzienia dla skazanych na śmierć, młoda dziewczyna wykonująca ogromnie obciążającą psychicznie pracę, fantastyczny syn i ojciec, oraz uczucie pustki i osamotnienia. Puste miejsce, które pewnego dnia zapełnia ktoś, kto jak się okazuje zupełnie na to nie zasługiwał. Co zrobić z oprawcą? Co zrobić z kimś kto funkcjonując w rodzinie stanowi dla niej coraz większe zagrożenie? Na takie pytania musi odpowiedzieć sobie główna bohaterka. Odpowiedzieć na pytanie i ustalić plan działania. Czy odważy się na drastyczny krok?
Brzmi fantastycznie i w zasadzie tak jest. To mocna książka, książka o przemocy, o prawdziwej przemocy w odróżnieniu od książek, które krzyczą o niej jedynie hasłami i sloganami. To trudna tematyka, trudna do przedstawienia i do analizy, a jako, że autorka postanowiła sięgnąć do kilku trudnych spraw, jak dla mnie coś się jej rozjechało. Miałam niekiedy wrażenie, że chciała zbyt wiele, że znacznie płynniej wyszłaby cała opowieść, gdyby skupiła się na jednym czy dwóch aspektach, a nie wrzucała tutaj jak do worka: skazanych na śmierć, przemoc w rodzinie, więzienie, osadzonych niesprawiedliwie, karę śmierci, walkę o rodzinę. Być może z tego powodu po lekturze miałam uczucie niedosytu. Ale i tak, to dobra, nawet bardzo dobra książka. Historia, którą czyta się z wypiekami na twarzy. Opowieść, która wymaga od nas zajęcia stanowiska dotyczącego kary za ...