Mama kłamie

Niby to kryminał, a w sumie to historia serii kobiet mających niepohamowane parcie na posiadanie dziecka (nawet prowadząca śledztwo pani komisarz cały czas tylko wsłuchuje się w swój tykający zegar biologiczny) oraz mężczyzn ocenianych poprzez swoje kwalifikacje jako ojców, potencjalnych lub realnych. Intryga jako taka mogłaby jeszcze być (choć niby kluczowe odkrycie powinno było, u licha, tkwić w aktach sprawy!), ale autor nadmiernie spiętrzył nieprawdopodobieństwa, w tym końcowe rozwiązanie - nie chodzi mi o to, KTO namieszał, tylko o to, jak się kończy historia tej osoby. Do tego dość głupie zabawy nazwiskami (komisarz Ogrzyca, psycholog Człowiek Smok...). Bez satysfakcji.

 Odsłona pierwsza: Co zrobisz jak Twoje 3-letnie dziecko wszem i wobec będzie mówiło, że nie jesteś jego matką, a ojciec ojcem, aż zainteresuje się tym psycholog, policja. Uciekniesz, czy zaczniesz walczyć o nie. Ale, powoli, może ono nie jest jednakże Twoje. Kim jest Malone, dlaczego słucha Guciego, który opowiada mu dziwne bajki, a może to aguci, zapominalskie zwierzę?
Odsłona druga: Napad na sklep, ginie towar za 2 mln, dolarów, giną dwaj złodzieje, ciężko ranny trzeci, czwarty ucieka. Dlaczego zaczynają interesować się Malone.
Dość zagmatwane historie, które oczywiście się łączą, a końcówka i wyjaśnienia autora to już łamigłówka – wolno czytane, żeby połapać o co chodzi :-p
Jedna rzecz mnie zastanawia to niewiarygodne zagrożenie ze strony 3-letniego dziecka. Mnie trochę w sumie wynudziło pierwsze 200 stron (książka ma prawie 500), w którym pisarz wyjaśnia przez psychologa zasady pamięci u dzieci, miało ono wpływ na postrzeganie reszty powieści, ale tak spowolniło akcję, że gdybym nie chciała wiedzieć dlaczego tak ważny jest Malone i czy jest synem, czy nie, chociaż staram się czytać do końca, tutaj ten zabieg dla wielu osób kończy się odłożeniem książki.
Ogólnie zakończenie i motywy niektórych osób sprawiają, że pozycja jest intrygująca i można się zagłębić w jej przeczytanie. 

Książka w sposób płynny łączy zagadkę kryminalną z psychologią dziecięcą. Ile pamięta trzyletnie dziecko? W jakim stopniu rozróżnia bajki od rzeczywistych zdarzeń? Mały Malone przyciąga uwagę psychologa przedszkolnego, kiedy mówi mu, że jego mama nie jest tak naprawdę mamą. Vasile wierzy dziecku na tyle, że decyduje się podjąć śledztwo w tej sprawie. Włącza do niego policjantkę,która akurat pracuje nad szajką złodziejską i nie bardzo chce wierzyć w usłyszaną historię.
Splot wydarzeń sprawia, że historia chłopca wydaje się coraz bardziej prawdziwa... Kim jest matka Malone'a? Czy dziecko jest bezpieczne?
Bussi wymyślił pogmatwaną, ale ciekawą intrygę. I chociaż książka jest długa i czytało mi się dość mozolnie, to warto dotrwać do końca i poznać finał.

Bardzo spodobała mi się ta książka ;)