Lustrzane odbicie

Detektyw Cassie Madox na potrzeby operacji Westalka przyjęła nową tożsamość – Lexie Maddison. Po zakończonej akcji wydarza się coś niespodziewanego. W niewielkim miasteczku niedaleko Dublina zostają znalezione zwłoki młodej kobiety do złudzenia przypominającą Cassie, która miała przy sobie dokumenty wystawione na fikcyjne dane związane z operacją, w której brała udział Madox. Kim jest zamordowana kobieta? Kto ją zabił? Czy wpływ na to miał ten sam wygląd? Odpowiedzi postara się znaleźć Cassie wchodząc w życie Lexie ponownie.  

Jak tylko zobaczyłam opis tej książki byłam wniebowzięta. To był kryminał na który czekałam od dawna. Tak mi się wydawało do połowy książki. Wartka akcja, ciekawa zagadka kryminalna, dobrze zapowiadająca się główna bohaterka i jej zmiana osobowości. Wszystko ładnie, pięknie, tylko gdzieś od połowy jasny szlak wszystko trafił. Wątek kryminalny stał się taki zawiły, że ja będąc uważnym czytelnikiem pogubiłam się. Winą obarczam nic nie wnoszące dialogi i na siłę budowanie sztucznej tajemnicy. Zachowanie głównej bohaterki zaczęło mnie tak drażnić, że niejednokrotnie miałam chęć przerwania czytania. Jestem zła na tę historię, bo zapowiadała się tak dobrze, a wyszło jak zawsze czyli przeciętnie. Na Instagramie ogłaszałam, że mam do czynienia z mega interesującym thrillerem, a teraz muszę do odszczekać. I pomyśleć, że dla tej książki zrezygnowałam z czytania Evansa, który zdecydowanie nie zasługiwał na to, by go odstawić na później. Od...

Książka obfitująca w ilość stron i niezłą ilość treści . Mnie czasem się dłużyła . Miejscami wydaje mi się , że jest przekreowana . Postać głównej bohaterki , Cassie Maddox pokazana do bólu wyraziście , ze wszystkimi strzępkami ulotnych myśli , mgnieniami powiek , czy ledwo zauważalnymi kątem oka , cieniami na podbródku . Tego właśnie jak dla mnie było ciut za dużo , przez co ciężko mi się czytało tę powieść . Mimo że sama sprawa do rozwiązania i sposób jej rozwiązania był naprawdę bardzo ciekawy . Przez całą książkę zastanawiałam się co ja bym poczuła na miejscu pani detektyw Maddox kiedy bym zobaczyła bliźniaczo podobne do mnie zadźgane nożem ciało . Reasumując ,książka jest dobra , ale nie z tych co czyta się na jednym wdechu wstrzymanym z emocji . Raczej taka , którą czyta się z przerwami po nużących pełnych różnych pobocznych spostrzeżeń i myśli opisów które rozpraszały uwagę .