Londyn, przewodnik Baedeker

W Londynie szybko można się dobrze poczuć. Co zatem zrobić, aby nawiązać bliższy kontakt z miastem? Należy zacząć od „programu obowiązkowego”, poznając ważne historyczne miejsca dawnego imperium, jak choćby Whitehall Street, pomnik historii, jak Tower i Opactwo Westminsterskie, arcydzieła architektury, jak katedrę św. Pawła czy biurowiec Swiss Re Tower, a wreszcie wspaniałe teatry i imponujące muzea – zwiedzaniem można wypełnić nawet dłuższy pobyt. Przewodniki te, od 150 lat są symbol solidności i wiarygodności w dziedzinie literatury turystycznej, łączą tradycje i doświadczenie z dostosowaniem do oczekiwań współczesnych turystów. Nie tracąc atutów, które uczyniły je znanymi, wykorzystują nowoczesne, internetowe formy prezentacji informacji oraz technikę komputerową do obrazowania treści. Zgodnie z tradycją kładą nacisk na wygodę podróżowania i wygodę korzystania z przewodnika. Skupienie uwagi na wspomnianej wygodzie turysty widać w dokładnym przedstawieniu propozycji wycieczek, wielości planów, oznaczeniach wartościujących opisywane miejsca pod kątem turystycznym. O funkcjonalności przewodnika decyduje struktura treści i używane wyróżnienia, jak również zastosowanie plastykowej okładki, włożenie w nią mapy samochodowej korespondującej z książką i wreszcie budowa skrzydełka pełniącego rolę zakładki. To przewodniki dla turystów, którzy cenią jednocześnie „porządek” i erudycję. To przewodniki dostosowane do potrzeb wymagających współczesnych turystów. Struktura Każdy przewodnik składa się z dwóch części: książki i mapy, umieszczone we wspólnej plastykowej okładce. Każda z książek dzieli się na cztery „kolorowe” rozdziały (paginy kolejnych rozdziałów opatrzone są różnymi kolorami, co już przy pierwszym kontakcie z przewodnikiem ułatwia orientację w całości). 1. Część „niebieska”, zatytułowana „Informacje o kraju/mieście”, składa się z działów „Natura”, „Ludność”, „Polityka”, „Gospodarka”, „Historia”, „Sztuka i kultura” oraz „Słynni ludzie”. Ten kilkudziesięciostronicowy rozdział wyczerpująco – na tyle, na ile to możliwe w konwencji przewodnika – wprowadza w opisywaną tematykę. Podstawowy tekst bywa „rozbijany” przez jedno- lub dwustronicowe wypowiedzi mające formę eseju i traktujące o najbardziej interesujących, a niekiedy kontrowersyjnych faktach związanych z danym miejscem. 2. Rozdział „żółty”, czyli „Informator od A do Z”, przedstawia alfabetycznie wszystko to, co niezbędne by nie czuć się obco w obcym kraju”. To tutaj znajdują się informacje o planowaniu podróży, gastronomii, komunikowaniu się w obcym języku. Tutaj można dowiedzieć się, jakiej wysokości dawać napiwki czy też jak postąpić w sytuacji zgubienia karty kredytowej. Tutaj też umieszczone są odpowiedzi na „fundamentalne” pytania: „Kiedy jechać?” i „Ile kosztuje?”. 3. W rozdziale „zielonym” nazwanym „Trasy” przedstawiono szczegółowe propozycje wycieczek.