Kim byłbym bez ciebie?

Guillaume Musso znów niezawodny- serwuje nam świetną historię, która wciąga i urzeka, mami szczęśliwym zakończeniem, a później wyciska łzy wzruszenia. Czyta się nawet nie czując upływu czasu. A jakieś 50 stron przed końcem książki, akcja znajduje rozwiązanie... Tak by się wydawało! Tylko, jak się okazuje, to jeszcze nie calkiem koniec! Bo miłość ma tutaj ostatnie zdanie.

Dodatkowym atutem jest włączenie do akcji doktora Elliota Coopera- bohatera innej powieści. Przez ten zabieg miałam wrażenie spotkania ze znajomym. Zupełnie jak w prawdziwym życiu; niektórzy ludzie pojawiają się w nim co jakiś czas w różnych okolicznościach.

★ Na początku zaznaczę, że ta osoba autorska ma naprawdę dobre książki, z niespodziewanym zakończeniem, które wywołuje wiele emocji. Ale to nie jest ta książka...

★ Pierwsze 100 stron w skrócie (bez spojlerów) to ,,on ją kocha, ona go kocha, ale los sprawia, że nie mogą być razem, więc lata mijają, a główny bohater zostaje policjantem i usiłuje zapłać nieuchwytnego złodzieja**". To było tak nudne, że większość tekstu pomijałam, a potem zrobiłam dnf-a. Gdyby nie audiobook nigdy bym jej nie dokończyła.

★ **Oglądał*ś kiedyś film, w którym złodziej np. włamywał się gdzieś wycinając okrąg w szybie albo rzucał petardę dymną, żeby uciec? - Jednym słowem zawsze udawało mu się zbiec, stosując bardzo nierealistyczne metody. Właśnie takie sytuacje miały miejsce w tej książce.

★ Fabuły nie ma co komentować, bo była o niczym. Co prawda były jakieś plot twisty, ale w żaden sposób nie wpływały na moje emocje.

★ Musso znany jest ze swoich zakończeń i przyznam, że to zachęciło mnie do zapoznawania się z jego twórczością. Ale tu nie dość, że pojawia się motyw nierealistyczny, to samo zakończenie jest nijakie i aż nazbyt szczęśliwe.

Kolejna świetna i zaskakująca książka tego autora :)