Karol i fabryka czekolady

Może jestem za stara. A raczej na pewno. W każdym razie kompletnie nie rozumiem, czemu coś tak słabego i nudnego zalicza się do najlepszych książek Dahla.

Dobieganie trzydziestki to nie jest odpowiedni czas na czytanie takich książek - pomyślałam w okolicy połowy - albo jestem na nie stanowczo za stara, albo zbyt młoda. Po skończeniu stwierdzam, że istnieje jeszcze trzecia opcja, najbardziej prawdopodobna moim zdaniem, "Charlie i fabryka czekolady" po prostu mi się nie podoba i nigdy nie będzie mi się podobać. 

Czułam, że tak będzie, dlatego tak długo nie zabierałam się za tę książkę, chociaż kupiłam ją już jakiś czas temu. Po fatalnych doświadczeniach z czytaniem książek Jacqueline Wilson, nabrałam trochę uprzedzeń do tego typu książek z listy 100 BBC. Właściwie chyba na tym skończę swoją opinię, bo po co znęcać się nad książką dla dzieci. Nie rozumiem jej fenomenu, nie widzę w niej żadnych większych wartości, nigdy więcej do niej nie wrócę. Współczuję dzieciom, które muszą to czytać. 

Klasyk w Stanach Zjednoczonych, który powinien znać każdy, choćby na wyrywki. Czytane dziecku do poduchy - bawi oraz porusza kilka istotnych spraw dla ich rodziców. Fabuła bazuje na prostych założeniach - malutki Charlie żyje w biednej rodzinie, którą nie stać na wystawne kolacje czy drogie słodycze. Niedaleko domu stacjonuje fabryka czekolady, w której właściciel (Willy Wonka) ma w zanadrzu do rozdania prezent w postaci pięciu żółtych biletów. Zamierza zaprosić do swojej fabryki szczęśliwe dzieciaki, które wylosują wspomniane bilety z tabliczek czekolady zakupionych w sklepie. Chce wprowadzić maluchy do potężnego kompleksu, gdzie czekolada płynie szerokim strumieniem, a pracownikami są karakany, którzy pochodzą z miejsca, gdzie uwielbia się ziarna kakaowca.

Przede wszystkim opowieść płynie wartko i bez zastojów. Jako dorosły człowiek bawiłem się tak samo dobrze, jak mała pociecha, choć doceniałem książkę w innych kategoriach. Bardzo dosadnie obnaża głupotę i dziwactwo dorosłych. Wystarczy wskazać na początkującą scenę, gdzie Willy Wonka otrzymał zlecenie na zbudowanie domu z czekolady. W czym tkwi haczyk? Ano taki, że dorosły człowiek myślał, że tam zamieszka i czekolada będzie stać pomimo górującego słońca. Sądził, że się nie roztopi pod wpływem ciepła, ach, i jak tu wierzyć ludzkiej inteligencji? Historia składa się właśnie z takich pojedynczych igiełek, które kują dorosłych, jak to się stało, że dzieciaki potrafią być skromniejsze, mniej zwariowane od swoich...

UWAGA!!! UWAGA!!!

Willy Wonka interesujący, acz aspołeczny genialny cukiernik zaprasza piątkę dzieci na wycieczkę po swojej słodkiej fabryce. Odnajdźcie złoty bilet ukryty w tabliczce czekolady i... wejdzie do najcudowniejszego miejsca na świecie. Lody czekoladowe, które się nie roztapiają; pianki żelowe o smaku fiołków, karmelki zmieniające kolor, gumy do żucia nietracące smaku oraz balony rosnące do wielkich rozmiarów to tylko wstęp do symfonii smaków i zapachów.

Cieknie Wam już ślinka? Czy tak wygląda raj? Sprawdźcie!