Powieść Wojciecha Żukrowskiego, wydana w 1966. Łączy w sobie elementy powieści politycznej i romansu. Tytuł książki nawiązuje do tablic mojżeszowych z dziesięcioma przykazaniami. Odnosi się to przede wszystkim do dylematów moralnych, ale również wyborów życiowych i politycznych, które towarzyszą bohaterom powieści.
Akcja rozgrywa się w Nowym Delhi w Indiach, w ambasadzie węgierskiej, w której na stanowisku radcy kultury pracuje bohater powieści Istvan Terey. Przeżywa on w Indiach swą wielką miłość do australijskiej lekarki Margit, która w tym kraju znalazła się z misją WHO. Wątek polityczny stanowi tło wydarzeń dziejących się w rodzimym mieście Tereya, Budapeszcie. Jest rok 1956, w którym antykomunistyczny zryw Węgrów został krwawo stłumiony przez wojska radzieckie.
Akcja rozgrywa się w Nowym Delhi w Indiach, w ambasadzie węgierskiej, w której na stanowisku radcy kultury pracuje bohater powieści Istvan Terey. Przeżywa on w Indiach swą wielką miłość do australijskiej lekarki Margit, która w tym kraju znalazła się z misją WHO. Wątek polityczny stanowi tło wydarzeń dziejących się w rodzimym mieście Tereya, Budapeszcie. Jest rok 1956, w którym antykomunistyczny zryw Węgrów został krwawo stłumiony przez wojska radzieckie.