Jedenaście godzin

Niesamowicie wciąga i tak trzyma w napięciu, że naprawdę ciężko się od niej oderwać. Bardzo gorąco polecam!:) ps. zgadzam się, ciężarne panie niech lepiej się za nią nie biorą

Wciąga, trudno się oderwać i czyta się z ogromnym zainteresowaniem czyli to co lubię w książkach najbardziej. Polecam serdecznie. Warto przeczytać.

Od pierwszej do ostatniej strony trzyma w niesamowitym napięciu - po prostu świetna. Nie polecam jej jednak kobietom w zaawansowanej ciąży...

Jak wszystkie utwory tej autorki "Jedenaście godzin" to książka, od której nie sposób się oderwać. Czyta się ją jednym tchem.

Wciąga katastrofalnie, nie można się oderwać... Baaaardzo gorąco polecam!!!!

jeszcze jej nie czytalam, ale dlaczego nie?

Przez większą część czytania tej książki miałam pewien niedosyt spowodowany tym, że autorka wrzuca czytelnika od razu, jak dla mnie za szybko, na głęboką wodę: nie pozwala na bliższe poznanie bohaterów i ich życia, niemal od pierwszej strony rozpoczyna się dramat głównej bohaterki i upiorny wyścig z czasem. Miałam wrażenie, że książka została przed wydaniem okrojona z kilkudziesięciu stron. Jednak zakończenie wynagradza wcześniejsze niedostatki: dosłownie zapiera dech w piersi i człowiek prosi tylko, żeby wszystko wreszcie dobrze się skończyło. Abstrahując od samej historii, denerwowała mnie ogromna pobożność Didi – głównej bohaterki – trudno uwierzyć, aby tak religijnymi zwrotami i biblijnymi cytatami posługiwała się tak młoda kobieta. Momentami zachowywała się po prostu jak dewotka. Dziwi też jej uległość i zbyt bierne poddanie się całej sytuacji i porywaczowi, jednak zakończenie pokazuje, że jednak Didi potrafi zawalczyć o siebie i dziecko w sposób godny pozazdroszczenia i naśladowania. Tłumaczenie też pozostawia jak dla mnie wiele do życzenia: męczyły mnie zwroty typu: bambetle, zakapior, kpisz czy o drogę pytasz, na podorędziu. Nie pasowały one zupełnie do klimatu tej książki i troszkę irytowały podczas czytania, na szczęście nie było tego zbyt wiele. Nie jest to do końca ani thriller, ani kryminał, ani książka czysto obyczajowa, wszystkiego po trochu a żaden z tych wątków nie jest do końca dopracowany.Zakończenie jednak naprawdę chwyta za serce.

Czyta się jednym tchem- trzyma niesamowicie w napięciu - zaskoczyła mnie autorka tą pozycją - polecam wszystkim tę i pozostałe książki P.Simons