Pieśń o poranku

Na początku książka prawie w ogóle mnie nie wciągnęła, co sprawiło, że odłożyłam ją na kilka miesięcy (!). Ale postanowiłam, że nie poddam się tak łatwo, w końcu to jedna z moich ulubionych autorek, chyba mnie nie zawiedzie? Tak więc przy chwili wolnego czasu wróciłam do przerwanej lektury i muszę przyznać, że gdybym odłożyła ją już na dobre, miałabym czego żałować. Historia Larissy mnie wciągnęła choć w pewnych momentach miałam ochotę głośno wydrzeć się na główną bohaterkę z powodu niektórych jej wyborów. Niemniej jednak myślę, że to książka godna polecenia :)

Larissa Stark wiedzie życie jak z bajki: jest piękna, ma wielki dom i pieniądze na wszystkie swoje potrzeby i zachcianki, trójkę udanych dzieci, dobrego męża, wielu przyjaciół. Wydaje się, że niczego jej do szczęścia nie brakuje. Przypadkowo poznany młody sprzedawca luksusowych samochodów zmieni jej życie. Jednak czy to będzie pozytywna zmiana?

Z tą książką mam problem. Jest dość wciągająca, porusza poważne tematy, ale z drugiej strony niektóre wątki moim zdaniem zostały za bardzo rozbudowane, a inne zbytnio skrócone i pominięte.
Nie rozumiem głównej bohaterki i jej wyborów, ale cieszę, że jej wątek został w taki sposób zakończony. Podobało mi się, że przedstawiona historia, a szczególnie właśnie jej finał przypomina trochę dramaty, których reżyserią zajmowała się Larissa.
Nie rozumiem wprowadzenia niektórych wątków pobocznych, np. Che i jej córeczki. Była to ciekawa historia, ale wydaje mi się, że nie pasowała do całości. Chętnie bym przeczytała natomiast osobną powieść o Che.