Mimo stosunkowo dobrego rozpoznania dziejów polskiej emigracji po II wojnie światowej, jej politycznej, społecznej i kulturalnej aktywności, wciąż na uboczu zainteresowań historyków pozostają wyobrażenia zbiorowe, lęki i nadzieje, mity i symbole utrzymywane w społecznościach stworzonych przez tę falę emigracyjną. Bez ich uwzględnienia niełatwo zrozumieć działania i postawy polityczne, a nawet wspólne i indywidualne zachodzania Polaków wyrzuconych z ojczyzny przez wojnę oraz ukształtowaną w jej wyniku sytuację w Europie Środkowo-Wschodniej. Jałta. W kręgu mitów założycielskich polskiej emigracji politycznej 1944-1956 jest próbą odczytania mitu Jałty z powstałych w tym okresie emigracyjnych przekazów. Obok mitów legalizmu oraz heroicznego udziału polskiego żołnierza w zwycięstwie nad Niemcami był to fundamentalny mit założycielski polskiej emigracji politycznej po II wojnie światowej. Praca zawiera szczegółową analizę jego treści, ukazanych w powiązaniu z innymi rozpowszechnionymi na uchodźstwie przedstawieniami zbiorowymi. Pokazuje także ich dostosowanie do spełniania w skupiskach emigracji pojałtańskiej zasadniczych funkcji społecznych, wpływających na jej polityczne i ideowe oblicze.