Książki Historia narodów, ludności. Mniejszości narodowe

“Dobra, prawdziwa proza jest jak suknia od Paquin czy Molyneux: niby nic, a jest w tym wszystko. Coś zupełnie nieuchwytnego. To są odbezpieczone granaty, które autor daje czytelnikowi, którymi go wypycha, aby wybuchały w nim. Czym dłużej eksplodują, tym pisarz jest większy. Wszelkie wspaniałe eksplozje wokół czytającego mogą być wspaniałe, mogą na chwilę ogłuszyć, ale w końcu nie zostaje z nich wiele. S. 114”

“Potworne są te epoki, kiedy ludzkość rzuca się na poszukiwanie absolutu.”

“Kiedy rana zarośnie, człowiek zapomina o niej i pamięta jedynie to, że ma bliznę.”

“-Polska to cmentarz! - mówił mój ojciec, mrużąc oczy z zajadłą nienawiścią. -To sprofanowany cmentarz. Błoto, gnój, kości, popioły i splądrowane grobowce. Nie można udawać turysty wśród gnoju. Nie można mieć do gnoju stosunku sentymentalnego.”

“Historia nadaje sens pamięci (...) jest bądź co bądź opisywaniem przeszłości.”

“Żydzi, niezależnie od swych przekonań politycznych zagrożeni napaściami ze strony antykomunistycznego podziemia, chętnie korzystali z opieki władz. (...) Największą bodaj troską i zmartwieniem CKŻP w pierwszym okresie jego działalności było zapewnienie bezpieczeństwa Żydom powracającym z obozów i kryjówek w rodzinne strony. ”