Jak zostałem pisarzem (próba autobiografii intelektualnej). Wydanie 2

\Ta książka z założenia pewnie nie miała być taką typową biografią, jakich pełno na rynku książkowym. Jednak wbrew panującej opinii, jeszcze taka prosta i zwykła biografia, jak ta książka może szalenie zaciekawić i rozbawić. Właśnie ta jej prostota i szarość codziennego życia sprawiała, że nie mogłem powstrzymać się od śmiechu\". \"... Życie w czasach PRLu stanowi, jakby tło całej historii Stasiuka. Sam autor wypowiada się o tych czasach raczej z pobłażaniem, bo przecież żył właśnie wtedy i nie może nie doceniać pewnych korzystnych stron tamtejszych czasów. Właściwie czytając \"Jak zostałem pisarzem\" stwierdzamy, że w sumie całkiem fajnie mu się żyło i niektórzy z nas pewnie zapragnęliby przeniesienia w tamte czasy... radzę nie zapominać jednak tych złych stron, o których sam autor także pisze” (fragmenty recenzji)."