Istota

Niestety pan Strobel i tym razem mnie nie zachwycił . Po trzech latach od przeczytania pierwszej jego książki o tytule '' Trakt '' , dałam mu znowu szansę i przeczytałam '' Istotę '' . To jedna z tych pozycji , które w mojej opinie i moim osobistym słowniku , noszą nazwę '' kanciastych '' . Mam wrażenie że książka jest pisana na siłę , przynajmniej ja ją na siłę czytałam . Brak mi tutaj jakiejś płynności . Działania zadufanego w sobie i aroganckiego komisarza Menkhoffa i nieudolnego Aleksandra Seiferta , jednoczesnego narratora tej opowieści , miejscami dziwne , nieskoordynowane i nieadekwatne do sytuacji . Czasami miałam ochotę potrząsnąć nimi obydwoma i powiedzieć '' naprawdę jesteście tacy ślepi ? naprawdę tego nie widzicie ? '' . Tak zwane mylenie tropów przez autora było tak grubymi nićmi szyte , że niemal od początku , dla mnie przynajmniej , wiadome było kto jest tym prawdziwym '' czarnym charakterem '' . Niestety nie uwiódł mnie , po raz kolejny kunszt pisarski pana Strobla , nie przestraszył , nie zaciekawił nawet , co najwyżej zirytował . Postać Joachima Lichnera , psychiatry który odsiedział w więzieniu 13 lat , miesiąc i 10 dni , jak sam skrupulatnie wyliczył , '' za niewinność '' , też przedobrzona . Wychodzi on z więzienia i nagle chce pomagać policji , przecież to od razu z daleka śmierdzi podejrzeniem , że ma jakiś cel w tym , nie koniecznie zgodny z prawem . W mojej opinii pan Strobel to niestety nie Fitzek . Reasumując '' Istota '' to przeciętna książka na d...