Opinia na temat książki Gray after Dark

„Właśnie z tragedii powstawały najciekawsze relacje…”.

Przerażenie, strach i panika to pierwsze reakcje, które pojawiają się w obliczu zagrożenia. Ona odczuwała je całą sobą. Biegnij! Impuls do ucieczki alarmująco krzyczał w jej umyśle. Wiedziała, że znajduje się na odludziu i może liczyć tylko na siebie. Choć była szybka, co mogło dać jej pewną przewagę, to jednak jej prześladowcy byli uzbrojeni i doskonale znali teren.

Podczas jednego z porannych treningów biathlonistka Miley Petrowski zostaje brutalnie uprowadzona i uwięziona w chacie w leśnej głuszy. Zdeterminowana, by przetrwać, musi wykorzystać swój spryt, sprawność fizyczną i odwagę. Tylko czy to wystarczy, by wyrwać się z objęć koszmaru?

Thriller inspirowany prawdziwymi wydarzeniami z 1984 roku, kiedy to amerykańska biathlonistka Kari Swanson została uprowadzona i przetrzymywana przez dwóch mężczyzn. Choć "Gray after dark" jest literacką fikcją to świadomość realnych inspiracji dodatkowo porusza i przeraża. W przeciwieństwie do poprzedniej książki autorki, ta opowieść rozpoczyna się w spokojnym tonie, wprowadzając nas w świat Miley, jej skomplikowanej przeszłości oraz pasji, która z czasem stała się jej całym życiem. Dzięki temu mamy okazję bliżej poznać obiecującą olimpijkę, zrozumieć jej niezłomny charakter oraz decyzje, które doprowadziły ją do momentu, w którym musi walczyć o swoje życie. Niełatwo było czytać o wydarzeniach z chaty, które przedstawione obrazowo mocno wpływały na moją wyobraźnię. Cierpienie, strach, ale także determinacja podsycana nadzieją – te emocje są wręcz namacalne. Nadzieja ta napędza również Brenta, który stara się odnaleźć Miley i choć może to brzmieć nieco ckliwie, to zdecydowanie dodaje dramatyzmu całej historii. To mocna książka, która, mimo swojej obszerności, czyta się niezwykle szybko i na pewno pozostanie w mojej pamięci na długo.