Opinia na temat książki Gray after Dark

Miley Petrowski przygotowuje się do kolejnej olimpiady w biatlonie. Zatrudnia się w ekskluzywnym hotelu Hidden Springs w rezerwacie Frank Church, gdzie w wolnym czasie, na szlakach Idaho, chce trenować bieganie, poprawić kondycję i zwalczyć ból psychogenny ramienia. Cztery lata wcześniej w tej samej puszczy zaginęła dziewiętnastoletnia biegaczka, Rayna Carposa. Lokalna plotka głosiła, że została zaatakowana przez niedźwiedzia. Kolega z drużyny Miley, Brent McGowen, dostaje wiadomość, że również Petrowski nie wróciła do hotelu po porannym bieganiu. Wyrusza do rezerwatu, by odnaleźć przyjaciółkę

Autorka opisuje historie w hipnotyzujący, elektryzujący sposób. Choć w moim odczuciu opisy były zbyt rozbudowane, to uwodzą realizmem, sprawiając, że ma się wrażenie uczestniczenia w wydarzeniach.

Fabuła ukazywała perspektywę porwanej Miley oraz jej przyjaciela Brenta, który nie zaniechał poszukiwań mimo upływu czasu. Niektóre rozdziały były flashbackami z przeszłości.
Tym razem wydawnictwo Otwarte przetłumaczyło i udostępniło również postscriptum — "After the Dark", czyli historię bonusową, ukazującą perspektywę jednej z postaci drugoplanowych.

Choć historia jest fikcją literacką to była inspirowana porwaniem w 1984 roku biatlonistki Kari Swenson przez dwóch mężczyzn — ojca i syna. Autorka na łamach swojej powieści oddała należny szacunek i sprawiedliwość ofierze. 40 lat wcześniej doniesienia medialne zmieniały przestępców w bohaterów, gloryfikując porywaczy jako legendarnych "ludzi gór".

Fabuła i tym razem była niezwykła. Ciężko ją porównać do jakiejkolwiek innej powieści.

Polski przekład "Ask for Andrea" był fatalny i wyboisty. W "Gray After Dark" tłumaczeniem zajęła się Iwona Dziemidowicz. Sprawiła, że czytanie było przyjemnością, a przez kolejne strony po prostu się płynęło.