Gorsze niż śmierć

Od momentu zamknięcia piątego tomu zatytułowanego „Mroczna prawda” z niecierpliwością wyczekiwałam kontynuacji. Miał on takie zakończenie, iż opadniętej szczęki nie mogłam unieść z podłogi. Dlatego nie powinno nikogo dziwić, że tak mi zależało na sięgnięciu po „Gorsze niż śmierć”. No cóż, życie osobiste detektywa Adama Fowleya jest w tym tomie mniej ekscytujące niż w dwóch poprzednich i ten raczej się na nim nie skupia. A szkoda, a może i nie? Sama do końca nie mogę się zdecydować. A to przez fakt, iż na początku spodziewałam się większych emocji związanych z nim i jego rodziną. Nie oznacza to wcale, iż przez to jest mniej ekscytujący. Kolejne śledztwo, kolejne emocje. Wzmocniona ekipa o kilka osób m.in. o Chloe Sierżant?!

Ale mi to zgrzytało przez cały czas. Nazwisko Swan (łabędź) nie tłumaczone a mogłoby być. Tylko to jedno. Aż mnie zęby bolały podczas czytania.

Z kolei akcja tego thrillera z każdą stroną się zagęszcza. Do starszego małżeństwa na odludziu w niedzielną noc trafia policja. Ktoś zgłosił, iż słyszał strzały. Państwo Swan twierdzą, że działali w obronie własnej, gdyż do ich domu wdarł się włamywacz. Jednak obydwoje byli na górze w sypialni, strzelba na dole w piwnicy, rzekomy włamywacz w kuchni, którą trzeba było minąć i zaświecić światło aby dostać się w celu uzbrojenia się w strzelbę. Tego nie można było zrobić niepostrzeżenie przed włamywaczem. O co w tym tak naprawdę chodzi? I co wspólnego z owym domem ma Camilla Rowan, która piętnaś...

Tą książkę można uważać nie tylko za zwykłą powieść, ale i za dziennik, w którym dołączone mamy akta toczącej się sprawy, ważne maile z laboratorium, urywki rozmów telefonicznych, opis konkretnych osób z Wikipedii, wolnej encyklopedii internetowej, opisy filmów z konkretnymi osobami dotyczącymi treści, raporty DNA, akta spraw karnych, testy na zdrowie psychiczne, listy i wiele innych, które mocno udokumentowują drugą sprawę. Czyli jest tak dokładna, jakbyśmy sami byli policjantami i mieli dostęp do każdego dowodu, który tylko zdobyli.
Odnosząc się do treści, to nie czytałam żadnej innej książki, która by była poprowadzona w taki sposób. W pewnym momencie sama zaangażowałam się emocjonalnie i zaczęłam węszyć razem z policją:-) Gdyby ktoś nie powiedział mi, że to książka, wzięłabym ją za historię prawdziwą. Już sam początek rozpoczyna się wielkimi niewiadomymi, gdyż ktoś zgłasza przez telefon, że słyszy coś niepokojącego. Udaje mu się podać adres, a reszta rozmowy jest mocno zamazana. Kiedy wymiar sprawiedliwości przyjeżdża na miejsce zastają staruszka, który prowadzi ich do swojego domu, by pokazać konsekwencje obrony własnej. Będąc wnikliwą tak jak i policja dostrzegłam, że coś w zeznaniach staruszka się nie zgadza. Idąc tym tropem wychodzi na jaw, że dawna sprawa ma z nią związek. Chodziło o matkę, która zabiła swoje nowo narodzone dziecko. Mamy nawet do przeczytanie jej wywiad z psychiatrą, który również był zaniepokojony jej zachowaniem. Sprawa zaczyna balansować ...