Opinia na temat książki Gniew Halnego

Nie wiem, co dzieje się w Zakopanem, gdy wieje wiatr halny, ale z książki wynika, że to istny armagedon. Policja i ratownicy medyczni mają pełne ręce roboty. Nieustannie wiejący wiatr nie tylko przewraca drzewa, zrywa kawałki blachy z dachów, roznosi śmieci, ale też mąci ludziom w głowach, wzmaga szaleństwo, potęguje depresję, wywołuje lęki, rozdrażnia i aktywuje wszystkich świrów. (Ah, jak autorka świetnie to opisuje!)

Wiatr halny jest jednym z bohaterów tej książki. Tym chyba najważniejszym. A poza nim są turyści np. Janusz i Grażyna z dziećmi, bogaty do niemożliwości Kordian, policjant Jerzy oraz tubylcy, a wśród nich pełen żalu recepcjonista Arek, ofiarna ratowniczka Julia i alkoholik Władek.
Najciekawszą jednak postacią jest tajemniczy Lolek, który ma swoje zadanie do wykonania. Jakie? Aby się dowiedzieć, trzeba przeczytać. Naprawdę warto.

Książka bardzo mi się spodobała. Pomimo dużej liczby bohaterów i wątków nie sposób się pogubić. Autorka pisze jasno, ale intrygująco. Powieść ma ciekawą konstrukcję. Akcja bardzo wciąga, bo niepokojące tajemnice bohaterów otwierają się przed nami stopniowo. Wciąż towarzyszy mam narastające poczucie zagrożenia. A halny wieje, wieje... i prowadzi nas do pełnego emocji oraz zaskoczenia finału.

W tej książce czekają na was nierozliczone krzywdy, duszona atmosfera, niepokój i lęk. Podczas czytania możecie przeżyć wiele emocji. Powieść czasami wzruszy, czasami zamierza w głowie, czasem też rozbawi.

Za jej duży plus uważam poruszenie problemów społecznych, a przede wszystkim tematu przeciwdziałania przemocy w rodzinie. Losy Jadzi i Oli to silny głos w obronie kobiet.

Czytajcie. Gorąco polecam.