Endymion

Nie zawiodłem się na "Endymionie" tylko dlatego, że po recenzjach w Internecie wiedziałem z góry, że książka jest dużo słabsza od dwóch poprzednich z tego uniwersum.

Akcja ma miejsce dobre kilkaset lat od wydarzeń opisanych w "Upadku Hyperiona", ale nadal jeszcze spotykamy kilku dobrych znajomych - w tym i Chyżwara, który chociaż nadal jest postacią tajemniczą, to jednak traci niestety sporo ze swojej mroczności i demoniczności. Na plus książki powiedzieć muszę, że autor znakomicie rozwinął uniwersum, m.in. temat krzyżokształtów czy smutnego losu niektórych planet po zamknięciu transmiterów.

Niestety, w tym torcie mnóstwo jest zgniłych wiśni. Bolą rozliczne błędy logiczne świadczące o nieprzemyśleniu autora szczegółów odnośnie swojego uniwersum czy też odniesienia świadczące o jego zupełnej ignorancji z zakresie nauk biologicznych. Sama akcja też raczej nie jest wyjątkowa, a wręcz nudna. Sam autor chyba to zauważył i pod koniec ni z gruszki, ni z pietruszki wrzuca karykaturalnie przejaskrawioną postać Nemes (taka super-heroska, negatywny bohater z milionem tajemnych mocy), która jednak zamiast akcję rozkręcić, raczej śmieszy i powoduje zażenowanie.

Czwarty tom też przeczytam, chcę wiedzieć jak to wszystko się skończy - ale nie sądzę, abym kiedykolwiek do "Endymionów" powrócił.

Przede wszystkim na wstępie zaznaczę, że zalecam czytać od razu po przeczytaniu wcześniejszych tomów. Choć to odrębna historia, bo jest i przeskok czasowy i nowe postaci, to połączenie z poprzednimi dwoma tomami jest bardzo duże. Nie róbcie sobie przerwy, zwłaszcza dwuletniej jak ja.
Wracając do sedna - książka ma swoje lepsze i gorsze momenty, czasem bardzo zwalania to znów przyspiesza i dzieje się naprawdę sporo. Jest to też powieść opowiadająca o wędrówce bo w podróż wyrusza i Endymion wraz z Eneą jak i ojciec-kapitan de Soya ze swoją załogą.
Nie da się jednak nie zauważyć, jak starannie są kontynuowane wątki z poprzednich tom, z jakim pietyzmem autor rozwija tę kontynuacją co rusz dorzucając kolejny wątek, rozwijając go i zapowiadając wielki finał w ostatnim tomie. Kończąc książkę aż chce się sięgnąć po następną i poznać rozwiązanie. Bo choć poznajemy postacie i to jest ta skala mikro, to w tle toczą się wielkie rozgrywki polityczne o kosmicznym zasięgu.
Zdecydowanie polecam, bo warto.