Name: Dziewczyna z kamienicy. Czas nadziei
Rating: 7.64 (14 reviews)
ISBN: 9788382511871

Dziewczyna z kamienicy. Czas nadziei

Dagmara Leszkowicz-Zaluska

7.6 /10

Ocena 7.6 na 10 możliwych
Na podstawie 14 ocen kanapowiczów

Popraw tę książkę | Dodaj inne wydanie

7.6 /10

Ocena 7.6 na 10 możliwych
Na podstawie 14 ocen kanapowiczów

Opis

Pierwszy tom porywającej sagi historycznej porównywanej do Stulecia winnych.

Powieść o zwykłych ludziach, którzy w przededniu Powstania Wielkopolskiego, żyli, cierpieli, kochali i budowali podwaliny rodzącej się Drugiej Rzeczpospolitej.

Luty 1916 roku. Dwudziestoletnia Irena Kałuża wyjeżdża na zawsze z rodzinnego Pleschen do Westfalii, za chlebem. Zostawia córkę, trzyletnią Helenę, która jest owocem zakazanego związku z pruskim oficerem. Dziewczynkę wychowuje babcia oraz cała kamienica, którą zamieszkująosoby stanowiące przekrój ówczesnego społeczeństwa wielkopolskiego - bogaci właściciele kamienicy, zubożała ziemianka, rodzina żydowska, aspirujący aplikant radcowski i szewc z rodziną.

Na świecie toczy się krwawa wojna, a w kamienicy na Gnieźnieńskiej 10 normalne życie, w której walka o byt, sprzeciw wobec germanizacji, dramaty rozstań i choroby przeplatają się z małym codziennym szczęściem, miłością, przyjaźniami i ludzką życzliwością.

Data wydania: 2022-05-18

ISBN: 978-83-8251-187-1, 9788382511871

Wydawnictwo: Słowne - dawniej Burda Książki

Cykl: Dziewczyna z kamienicy, tom 1

Kategoria: Powieść historyczna

Stron: 300

dodana przez: Catta

Autor

Dagmara Leszkowicz-Zaluska Dagmara Leszkowicz-Zaluska jest dziennikarką i pisarką, obecnie pełni stanowisko zastępcy redaktora naczelnego Polskiej Agencji Prasowej oraz redaktor naczelnej serwisów anglojęzycznych PAP, w tym portalu „The First News”. „Dziewczyna z kamienicy” t...

Pozostałe książki:

Wszystkie książki Dagmara Leszkowicz-Zaluska

Recenzje

Małe i duże historie

WYBÓR REDAKCJI

1.12.2022

@Obrazek „Każda wielka historia splata się z tą małą - zwykłą, ludzką, a każdy mały człowiek ma swoją wielką historię.” Kamienica to budynek, w którym spotykają się różne światy tworząc razem historię danego miejsca. Każdy z jej mieszkańców wnosi w jej mury jakąś cząstkę siebie pozostawiając po sobie ślad i pamięć. Często używamy zwrotu: „Gdy... Recenzja książki Dziewczyna z kamienicy. Czas nadziei

@Mirka × 6

Czas nadziei

22.07.2022

Od jakiegoś czasu uwielbiam czytać wielopokoleniowe sagi, dlatego postanowiłam przeczytać "Dziewczynę z kamienicy. Czas nadziei" autorstwa Dagmary Leszkowicz-Zaluskiej. Otrzymałam całkiem dobrą historię pewnej rodziny. Poznamy Adelę, która jest najlepszą prasowaczką w całym mieście. Mieszka w kamienicy w miasteczku Pleschen w Provinz Pozen na ulic... Recenzja książki Dziewczyna z kamienicy. Czas nadziei

@mommy_and_books × 1

"Dziewczyna z kamienicy", Dagmara Leszkowicz-Zaluska

14.07.2022

"Dziewczyna z kamienicy " to debiutancka powieść Dagmary Leszkowicz-Zaluskiej. To historia opisująca losy mieszkańców pewnej kamienicy w Pleschen (dziś Pleszew), w latach poprzedzających wybuch I wojny światowej i w okresie jej trwania. To obrazki rodzajowe wiernie oddające realia ówczesnego życia. Główną postacią, wokół której oscyluje akcja jes... Recenzja książki Dziewczyna z kamienicy. Czas nadziei

@kasienkaj7

Początek nowej, historycznej sagi

6.07.2022

"Każda wielka historia splata się z tą małą - zwykłą, ludzką, a każdy mały człowiek ma swoją wielką historię." Ostatnio przeczytałam książkę "Dziewczyna z kamienicy. Czas nadziei" Dagmary Leszkowicz-Zaluskiej. Jest to początek nowej sagi historycznej skupiającej się na historii Wielkopolski w XX wieku. Akcja I tomu rozgrywa się w czasach I wojny ... Recenzja książki Dziewczyna z kamienicy. Czas nadziei

@papierowamagnoolia

Zobacz wszystkie (4) recenzje książki

Moja opinia o książce

Opinie i dyskusje

@agulkag

2023-02-05

Przeczytane

Wielkoposkie Pleschen, kamienica przy ulicy Gnieźnieńskiej, to miejsce akcji pierwszego tomu sagi historycznej. Poznajemy tu Irenę, która wyjeżdza za chlebem do Westfalii, pozostawiając pod opieką swojej matki małą córeczkę Helenę. Pozostali mieszkańcy stanowią niezwykłą mieszankę zarówno stylów życia, jak i wyznawanych wartości.
Widzimy także świat oczami Helenki, która ze względu na swoj wiek, nie rozumie tego co dzieje się wokół, a zwłaszcza tego gdzie zniknęła jej mama.
W tle życiowych wyborów mieszkańców toczy się wyjątkowo krwawa wojna, króra dotyka poszczególne rodziny, bowiem na wojnę idą ojcowie i synowie.
Niezwykłe w tej powieści jest na pewno to, że autorka często wplata słowa lub całe wyrażenia z gwary z tamtego regionu. Początkowo jest to spore utrudnienie podczas czytania, bo są one dosyć oryginalne, ale z upływem kartek daje to specyficzny koloryt i smaczek.

× 5 | link |

@book_matula

2024-11-29

10 /10

Dzisiejsza recenzja dotyczy książki autorstwa Dagmary Leszkowicz-Zaluska pt. „Czas nadziei. Dziewczyna z kamienicy”, tom 1. W opisie wydawcy można przeczytać, że ta saga jest porównywalna do sagi „Stulecia winnych”, co z pewnością przyciąga uwagę i sama się pod tym podpisuje. Cała akcja zaczyna się od 1916 r. „za rogiem” Powstanie Wielkopolskie, a w Pleschen życie pewnej dwudziestoletniej Ireny Kałuży wywraca się do góry nogami, co powoduje, że decyzje, które podejmuje, będą miały swoje konsekwencje, o których dowiecie się na końcu tomu pierwszego. Autorka w pewien sposób splata historię swojej babci z fikcyjnymi postaciami, co sprawia, że opowieść staje się niezwykle poruszająca. Uwielbiam takie książki, w których bohaterowie i ich losy są osadzone w rzeczywistości, a ich historie nie mogą zostać zapomniane. Przed nami kolejna opowieść o niezwykłej kobiecie, która miała wpływ nie tylko na swoją rodzinę, ale także na najbliższe otoczenie. Poznacie babcię Adelę, która wychowuje swoją wnuczkę, trzyletnią Helenkę, córkę Ireny.

Kojarzycie te stare kamienice z małymi podwórkami, trzepakami i oknami, z których każdy widzi każdego? Tak właśnie wyobrażam sobie naszą książkową kamienicę, w której mieszkańcy dzielą się swoimi radościami i smutkami, dzieci sąsiadów są naszymi dziećmi. Nie zamierzam streszczać fabuły ani zdradzać szczegółów, ponieważ wstępne opis książki znajdziecie na stronach czytelniczych. Musicie mi uwierzyć, że podczas lektury miałam łzy w o...

» czytaj dalej

× 1 | link |

@esclavo

2022-07-17

6 /10

Dawno temu życie nie było proste. Współcześnie nie doceniamy mnogości ułatwień, usprawnień i mechanizacji. Codzienność przynosiła trudy, w szczególności dla kobiet o niskim statusie. I o tym jest ta książka. Na początku wspomnę, że to debiut, wynikajacy z potrzeby spisania historii swojej rodziny. Bo powieść jest inspirowana prawdziwymi wydarzeniami.

Ta książka jest bardzo zwyczajna. Opowiada pewną historię, bez przesadnych zwrotów akcji, bez dramatycznych wydarzeń, bez wybuchających emocji. Jednak w tej zwyczajności, okraszonej wielkopolską gwarą jest pewien urok. Bardziej to powieść historyczna, niż nawet obyczajowa. Bohaterki walczą z trudami swoich czasów, konwenansami i normami społecznymi. W oddali majaczy wizja I wojny światowej, która nie nastraja optymizmem. Opowieść toczy się powoli, jakby opowiadana przez strudzonego obserwatora wydarzeń. Jakbyśmy mogli posłuchać babci, która próbuje pokazać nam jak wyglądało jej codzienne życie.

Chyba moje oczekiwania co do tej powieści były większe, chciałam emocji i wydarzeń rozdzierających serce. Tutaj tego nie ma, jednak dalej to powieść godna uwagi, chociaż trzeba do niej podejść z innym nastawieniem.

× 1 | link |

@z_ksiazka_w_plecaku

2022-07-21

7 /10

Autorka porywa nas do roku 1916, w którym poznajemy Irenę Kałużę. Dziewczyna nie miała szczęścia w miłości. Zaszła w ciążę, a jej ukochany, gdy się o tym dowiedział, zostawił ją. Urodziła córeczkę, której dała na imię Helenka. Opiekowała się nią i dbała o nią, ale nie potrafiła jej pokochać, ponieważ uważała, że przez nią jej Alfred ją zostawił. W domu pieniędzy brakowało na wszystko, więc Irena postanowiła opuścić swoją rodzinną miejscowość w poszukiwaniu chleba. A co się stało z malutką Heleną? Wychowuje ją babcia – Stefania, która była ubogą prasowaczką i chociaż kochała dziewczynkę, miała już dość tego, że córka nie wraca. Jak długo jeszcze nie będzie Ireny? I czy w ogóle wróci jeszcze po córkę? Przekonajcie się sami.

Akcja książki toczy się w Wielkopolsce na początku XX wieku- w kamienicy na ulicy Gnieźnieńskiej 10. Autorka skupia w tym miejscu tak różnych ludzi, pokazując w ten sposób ówczesne społeczeństwo. Od bogatych właścicieli kamienicy, biedaków, po rodzinę żydowską i szewca. Chociaż przekrój przez mieszkańców kamienicy jest tak różnorodny to wszyscy mieli jeden cel: starali się przetrwać wojnę i choroby. Ale również starają się żyć normalnie i zaznać w swoim życiu trochę szczęścia i miłości. Czy udało się im to?

Autorka świetnie przedstawia życie zwykłych ludzi, którym przyszło żyć w czasie krwawej wojny. Bohaterowie zarówno pierwszo jak i drugo planowi, zostali bardzo dobrze wykreowani dzięki czemu myślę, że Pani Dagm...

» czytaj dalej

| link |

@dosia1709

2022-07-25

8 /10

Przeczytane

Pierwszy tom porywającej sagi historycznej porównywanej do Stulecia winnych.
Powieść o zwykłych ludziach, którzy w przededniu Powstania Wielkopolskiego, żyli, cierpieli, kochali i budowali podwaliny rodzącej się Drugiej Rzeczypospolitej.

Historia zaczyna się w 1916 roku, gdy Irena postanawia zostawić swoją trzyletnią córkę z babcią, a sama wyjeżdżą za pracą. Jej córka Helenka była owocem zakazanego romansu z pruskim żołnierzem.
Dziewczynka zostaje ze swoją babcią Adelą w kamienicy przy Gnieźnieńskiej.
Wychowuje się w otoczeniu wszystkich mieszkańców, którzy stanowią ciekawa mieszankę ludzi, mamy tutaj m.in. ubogą ziemiankę, właścicielkę kamienicy, żydowską rodzinę, szewca i prawnika.
Tu toczy się zarówno zwyczajne życie, jak i walka o byt. Radość przeplata się ze smutkami, wydarzenia historyczne z codzienną egzystencją. Pomimo postępującej germanizacji, mieszkańcy posługują się gwarą poznańską co jest ciekawym urozmaiceniem powieści.

Moment, gdy kobiety żegnały się na stacji stanowi jedyne wspomnienie rodzicielki, które Helenka jest w stanie przywołać w pamięci.
"Helena miała tylko jedno wyraźne wspomnienie matki. Większość innych wyparowała w odmętach amnezji dziecięcej, błogiego czasu wczesnego dzieciństwa, z którego pamięta się migawki, czasem jakiś zapach i nic więcej."

Język powieści naszpikowany jest gwarą poznańską.
Jak na początek sagi książka zapowiada się naprawdę ciekawie. Jest przyjemna i łatwa w czytaniu. Au...

» czytaj dalej

| link |

@madbed

2022-06-21

8 /10

Przeczytane

"Dziewczyna z kamienicy" to pierwszy tom cyklu "Czas nadziei".
Do tego jest to debiut, a te jak wiecie uwielbiam.

Luty 1916 rok.
Dwudziestoletnia Irena wyjeżdża za chlebem z rodzinnego Pleschen do Westfalii.
Zostawia swoją trzyletnia córeczkę Helenkę z babcią, która jest biedną prasowaczką bielizny.
Helenka jest nieślubnym dzieckiem że związku z pruskim oficerem.
Na świecie trwa wojna, a życie w kamienicy przy Gnieźnieńskiej 10 toczy się swoim rytmem, gdzie walka o byt, sprzeciw wobec germanizacji, dramaty, choroby przeplatają się z drobnymi radościami, miłością, ludzką życzliwością.
Spotkamy tu bogatych właścicieli kamienicy, rodzinę żydowską, zubożałą ziemiankę, szewca czy aplikanta.
Autorka przenosi nas do kamienicy, w której czujemy się jak u siebie, mamy wrażenie, że znamy tych wszystkich ludzi.
Wsiąkamy w klimat czasu, gdzie ludzie stoją u progu powstania wielkopolskiego.
Wszyscy tu mieszkający są jak rodzina, która wzajemnie sobie pomaga, wspiera się, spędza czas.
Oj gdzie ta ludzka, bezinteresowna życzliwość? Mam wrażenie, że gdzieś zniknęła bezpowrotnie.
Autorka stworzyła świetną fikcyjną historię, ale niektóre wydarzenia opiera o prawdziwe zdarzenia i prawdziwych ludzi.
Sama wspomina, że wiele sytuacji z książki się wydarzyło, a kamienica przy Gnieźnieńskiej 10 to dzisiejsza ulica Daszyńskiego.
Ta powieść wciągnęła mnie całkowicie wszystkim.
Jak tak wygląda debiut to pragnę jak najszybciej poznać ...

» czytaj dalej

| link |

@marta582_82

2022-06-23

7 /10

"(...) - Wiem również, że my kobiety nader często żyjemy wyobrażeniami i większość z nas, nawet jeśli się do tego nie przyznaje, i tak to robi. Potrzeba odwagi, żeby żyć w zgodzie ze sobą. Ja jej nie mam, choć chciałabym ją mieć."
Historia zwyczajnych ludzi, którym przyszło żyć w niespokojnych czasach. Obserwujemy ich codzienne zmagania, którym, towarzyszą zarówno łzy radości jak i smutku, w czasie gdy na świecie spustoszenie sieje I wojna światowa, a w Polsce zaczyna się się rodzić Druga Rzeczpospolita.
To nie jest książka, która porwie was wartką akcją, to książka która zaczaruje was swoją prostotą. Subtelna i sentymentalna, napisana jest z niezwykłą wprost wnikliwością, z każdej strony czuć ogrom pracy jaką musiała wykonać autorka. Jednak tym, na co ja zwróciłam szczególną uwagę, jest to z jaką czułością została potraktowana zarówno fabuła, jak i bohaterowie, zwłaszcza postacie kobiece.
"Dziewczyna z kamienicy. Czas nadziei", z całą pewnością, dużo frajdy sprawi fanom historii, ale również tym czytelnikom, którzy od dobrej powieści oczekują czegoś więcej i są trochę bardziej wymagający.

| link |