Studentka filozofii, która popełniła samobójstwo ze strachu przed egzaminem; narciarz - śmiertelna ofiara wypadku samochodowego; sekretarka, która umierała... dwukrotnie. Ta trójka nieżyjących bohaterów dopuści się zbrodni, by kosztem żywych wydostać się z koszmaru nieżycia.
Historia duchów przeszłości opisana na tle sielskiego, alpejskiego krajobrazu to krytyka kraju, którego "tożsamość opiera się na śmierci", austriackiego wyparcia tragedii Holocaustu, braku odpowiedzialności za zbrodnie faszystowskie, ale także współczesnego społeczeństwa konsumpcyjnego, mody na sporty wyczynowe, przemysłu turystycznego i kultu natury. Dzieci umarłych to wymagająca wycieczka przez dyskursy i liczne nawiązania do języka reklamy i popkultury, ale przede wszystkim do dzieł Heideggera, Celana, Hölderlina, Rilkego i Homera. Jelinek nazwała ją swoim opus magnum, najlepszą i najważniejszą książką, jaką udało jej się dotychczas napisać.
`Trzeba mieć odwagę Elfriede Jelinek, by pisać przeciw zakłamaniu całego społeczeństwa!`
Badener Tagblatt
`Wszystkie wcześniejsze książki autorki są tylko krokami prowadzącymi do tego opus magnum.`
Sigrid Löffler, Literaturen
Historia duchów przeszłości opisana na tle sielskiego, alpejskiego krajobrazu to krytyka kraju, którego "tożsamość opiera się na śmierci", austriackiego wyparcia tragedii Holocaustu, braku odpowiedzialności za zbrodnie faszystowskie, ale także współczesnego społeczeństwa konsumpcyjnego, mody na sporty wyczynowe, przemysłu turystycznego i kultu natury. Dzieci umarłych to wymagająca wycieczka przez dyskursy i liczne nawiązania do języka reklamy i popkultury, ale przede wszystkim do dzieł Heideggera, Celana, Hölderlina, Rilkego i Homera. Jelinek nazwała ją swoim opus magnum, najlepszą i najważniejszą książką, jaką udało jej się dotychczas napisać.
`Trzeba mieć odwagę Elfriede Jelinek, by pisać przeciw zakłamaniu całego społeczeństwa!`
Badener Tagblatt
`Wszystkie wcześniejsze książki autorki są tylko krokami prowadzącymi do tego opus magnum.`
Sigrid Löffler, Literaturen