Drzwi do lata

Paskudnie się ta książka zestarzała. Wizja roku dwutysięcznego w wersji Heinleina nie sprawdziła się w żadnym wymiarze, począwszy od technologicznego na społecznym kończąc. Ludzie AD 2000 to w "Drzwiach do lata" ludzie z lat siedemdziesiątych dwudziestego wieku tyle, że z lepami zamiast zamków błyskawicznych w spodniach, do tego cały czas korzystają z lamp elektronowych... ale mniejsza z tym, bo chybiona wizja przyszłości nie jest największą wadą tej książki, bardziej razi głupiutka fabuła i totalna jednowymiarowość postaci, które zabierają prawie całą radość z czytania. Prawie, bo mimo wszystkich braków nie można odmówić autorowi lekkiego pióra, zaś główny bohater: prostolinijny nerd - konstruktor o ironicznym poczuciu humoru, jest w prostej linii przodkiem bohaterów z powieści Andyego Weyra czy Dennisa E. Taylora (tego od: "Nasze imię Legion, nasze imię Bob).

Drzwi do lata jest moim pierwszym spotkaniem z pisarzem Robertem Heinleinem, którego książki może widziałem w bibliotekach lub sam mam kilka, lecz dotychczas nic nie czytałem tego autora. Za sprawą serii Wehikuł czasu trafiła w moje ręce powieść Drzwi do lata, która zapowiadała się ciekawie. Oczekiwania miałem umiarkowane, bo jeszcze nic jego nie czytałem, ale nadziei na dobrą powieść nie straciłem.

Dan Davis jest inżynierem produkującym wszechstronnego robota, który staje się hitem i pozwala nadal projektować inne wynalazki. Wewspółce ze swoim partnerem dbającym o firmę od strony handlowej. Jednak po jakimś czasie relacje zaczynają się psuć za sprawą podstępu swojego przyjaciela i zatrudnionej przez nich kobiety będącą narzeczoną Dana. Traci nie tylko prawa do wynalazków, lecz także możliwość dalszej pracy i zapada w długi sen, aby obudzić się po trzydziestu latach, gdzie wszystko jest inne i nowe. Możliwość podróży w czasie daje szansę na powrót i odegranie się na dwulicowych partnerach. Razem ze swoim kotem Petroniuszem zaczynają swoją przygodę pełną niebezpieczeństw i dróg wiodących do drzwi do lata jakich poszukują.

Książka wykorzystując fantastykę tak naprawdę jest po części powieścią obyczajową o bolesnych decyzjach, wyborach i dwulicowości najbardziej oddanych przyjaciół Dana. Bohater stara się przeciwdziałać, ale zostaje pokonany i dopiero trzydzieści lat później ma możliwość odegrania się na wszystkich. Opowieść jaką dost...

Całkiem przyjemna opowieść. Bardzo szybko polubiłem Dana Davisa i niemal krew mnie zalała kiedy został wykiwany przez narzeczoną oraz swojego biznesowego partnera. Obserwując niekorzystny ciąg wydarzeń jaki doświadczył główny bohater, starałem sobie ułożyć w głowie jak ta historia może się zakończyć. Żadna z dotychczasowych, jakie tworzą serię "Wehikuł czasu" nie była jednoznaczna, więc byłem świadomy, że czeka mnie coś więcej niż oczywista zemsta.

Robert A. Heinlein popłynął wyśmienicie, bo to opowieść, która nagradza uważnego czytelnika. Świetnie pozbierane, dotąd niejasne fragmenty, niczym elementy wielkiej układanki ukazują pełny obraz i zachwycają swym widokiem.

Jedyne co może trącać w tej historii, to wizja przełomu XX i XXI wieku, który z doświadczenia ówczesnego czytelnika nie do końca wyglądał tak jak w książce. Ale skąd autor miał to wiedzieć, skoro nie dożył tych czasów. Pamiętam jak za kajtka rysowało się w szkole wizje przyszłości. Były latające samochody i mnóstwo innych ciekawych rozwiązań, które wydawały się wówczas bardzo śmiałe i niekoniecznie spójne z naukowego punktu widzenia.

Książka warta polecenia. Liczę na kolejne takie niespodzianki.

Książka sprzed niemal 70 lat z pewnością nie może zaskoczyć współczesnych czytelników świeżością pomysłów. Nie wątpię jednak, że w tamtych czasach zarówno sam pomysł wykorzystania podróży w czasie i hibernacji był wystarczająco oryginalnym motywem przewodnim, by książka zyskała uznanie w oczach czytelników, tym bardziej, że Heinlein sprawnie obudował go zwartą i sensownie opisaną fabułą. Nie ma tu żadnego dodatkowego przesłania, ukrytych warstw znaczeniowych, trafnych przepowiedni futurologicznych ani głębi psychologicznej postaci. Czysta przygoda umiejscowiona na amerykańskim tle obyczajowym. No i miłośnicy kotów znajdą coś dla siebie.

Książka Roberta A. Heinleina to kolejna klasyczna powieść science fiction wydana przez Dom Wydawniczy Rebic. Dzieło liczy 264 strony i zostało podzielone na dwanaście rozdziałów. Za pośrednictwem powieści poznajemy dość zabawną i niezwykle wciągającą historię Danego Davisa - inżyniera i wynalazcy z 2 połowy XX wieku. Nasz bohater wyróżnia się przede wszystkim nieprzeciętnym intelektem, poczuciem humoru oraz jest zagorzałym miłośnikiem kotów. Niestety jest też łatwowierny i kochliwy, co sprawia, iż pewnego dnia całe jego życie wywraca się do góry nogami, a on szukając ucieczki od problemów, decyduje się zapaść w "Długi Sen", czyli poddać się hibernacji... Ucieczka w odległą przyszłość nie okazuje się wbrew oczekiwaniom dobrym rozwiązaniem. Świat który zastaje po przebudzeniu okazuje się niegościnny i sprawia, iż Dany zaczyna tęsknić za swym poprzednim życiem.

Dzieło Drzwi do lata bardzo pozytywnie zapadło mi w pamięci. Głównie za sprawą wizji przyszłości, jaką stworzył autor. Bardzo ciekawym doświadczeniem jest czytanie powieści z połowy XX wieku, w której ukazana jest wizja świata z 2001 roku, czyli to jak ówcześnie żyjący go sobie wyobrażał. Na uznanie zasługuje główny bohater książki Dany, postać, którą prędzej czy później czytelnik musi polubić, chociażby za jego serdeczność i pomysłowość. W dziele można również znaleźć kilka przezabawnych scen. Mi najbardziej spodobało się starcie kota Pete z pazernymi wspólnikami Davisa.

Nie spodziewałam się, że ta książka tak bardzo mi się spodoba. Historia była ciekawa, wciągająca i dość zabawna. Ciekawie było również przeczytać jak autor piszący ponad sześćdziesiąt lat temu wyobrażał sobie "przyszłość". Głównego bohatera polubiłam, jego kota w sumie też, chociaż za kotami nie przepadam. Podobała mi się ta metafora z drzwiami do lata. Na plus także końcowe przemyślenia na temat podróży w czasie. Jedyne co uważam za minus to opisy działania urządzeń, z których i tak wiele nie zrozumiałam.

Wyzwanie LC 2020 - lipiec - Przeczytam książkę, w której występuje zwierzęcy bohater.