Do trzech razy sztuka

„Do trzech razy sztuka” to doskonale napisana powieść obyczajowa, w której autorka zastosowała narrację trzecioosobową pokazując różne punkty widzenia. Mimo to nie wszystko nam ujawnia, stwarzając atmosferę niepokoju i zostawiając kluczowe rozwiązania na finałowe akapity. Odnajdziemy w tej historii przyjaźń, miłość, intrygi i zagadki, różnorodne emocje, zabawne sytuacje i mechanizmy działania w korporacjach. Tym samym autorka pokazuje że sukces w każdej firmie to efekt współpracy całego zespołu. Można go osiągnąć na różne sposoby bardziej lub mnie uczciwie ale na pewno ważne jest też podejście osób którzy zarządzają firmą. Tam, gdzie istnieje niezdrowa rywalizacja, zawiść, zazdrość prędzej lub później nastąpi krach.

Cała recenzja: https://ezo-ksiazki.blogspot.com/2020/12/682-do-trzech-razy-sztuka.html

Wystarczyła jedna chwila, aby życie Anny runęło jak domek z kart. Miała pracę (choć jej nie znosiła jednak była), szykowała się do ślubu, miała swoje plany na przyszłość. Jednak mężczyzna, z którym chciała spędzić resztę swojego życia, okazał się nic niewartym zdrajcą. Anna rzuca nie tylko jego, ale całe swojej poprzednie życie, w tym również znienawidzoną pracę i wyjeżdża za granicę, aby się pozbierać. Poznaje tam grupkę ludzi, z którymi miło spędza czas, a jeden z nich (Artur) przekazuje jej informację o tym, że w jego pracy jest wolny etat.
Anna postanawia spróbować swoich sił i jej się udaje. Zaczyna nie tylko nową, zupełnie inną niż wcześniej pracę w korporacji, ale również nowe życie, w którym ma zamiar być szczęśliwa. Nowe znajomości, nowi ludzie, szansa na nową miłość. Czy da radę ułożyć sobie życie na nowo? Jaka okaże się praca w korporacji? Czy pogodzi się ze zdradą narzeczonego? Czy odnajdzie miłość?

Historia dość ciekawa i wciągająca. Czytelnik wraz z bohaterką rozpoczyna nową, często niełatwą drogę, poznaje realia pracy w dużej korporacji, „układy”, jakie tam panują. Książkę czyta się dość szybko, przeżywając historię razem z bohaterką.

Anna jest kobietą, którą nie raz podziwiałam. Zdradzona nie załamała się tylko „utarła” nos narzeczonemu. Znalazła nową pracę, pozwoliła sobie na nowy związek (choć nie było jej łatwo) i pomimo że wielokrotnie życie rzucało jej kłody pod nogi, nie poddawała się, tylko walczyła i szła do przodu. To k...

Książki obyczajowe mają to do siebie, że maksymalnie potrafią wciągnąć czytelnika w opowiadaną historię. Największym ich plusem jest to, że są osadzone w rzeczywistości, więc czytelnik może utożsamiać się z wykreowaną historią i wyobrażać sobie, że taka historia mogła mu się przydarzyć.

,,Do trzech razy sztuka” to głównie historia miłosna. Jednak mimo wszystko możemy znaleźć wątek problemów z pracą. Wiążę się to jednak z widocznym dążeniem do celu przez bohaterkę, które jest inspirujące.

Główna bohaterka nie ma szczęścia co do miłości, już na wstępie mamy przykrą historię z jej życia, która mimo wszystko nie sprawia, że bohaterka się poddaje. Kończy to jednak stary rozdział w życiu, a nowy przynosi wiele niespodzianek i zawirowań. Nowa praca, nowe znajomości, otoczenie. Czy bohaterka da sobie radę? Oczywiście, że da, mimo pewnych przeszkód i przykrych sytuacji. Wspierająca przyjaciółka (Lucyna) również ma swoją chwilę i miłosną historię w książce. Mimo iż pozycja jest krótka, postacie są wykreowane w taki sposób, że niektóre nawet zyskały moją sympatię!

Było to moje pierwsze spotkanie z autorką, lecz na pewno nie ostatnie. Sposób, w jaki przedstawiona jest historia, mogę uznać za bardzo interesujący i przyjemny. Przeczytałam książkę w jeden wieczór, ponieważ nie mogłam się oderwać! Nie sądziłam jednak, że końcówka książki może mnie tak zaskoczyć, a jednak. Książka na pewno poprawi humor i rozluźni osoby, które teraz mają dużo stresu związane...