Diabelska działka

I doczekaliśmy się wielkiego finału. Finału może niezbyt realnego, ale jakże satysfakcjonującego czytelniczo. Mam wrażenie, że każdy dostał to, na co zasłużył i teraz musi żyć z tym dalej. Jednak znając siłę, determinację i wolę walki bohaterów, można śmiało przypuszczać, że poradzą sobie bez problemu.
Oczywiście, że każdy bardziej krytyczny czytelnik powiedziałby, że wyobraźnia Pani Ward jest niezmierzona, a jej wyobrażenie o plątaniu ludzkich losów nie ma sobie równych, ale jako, że autorka woli cieszyć swoich bohaterów niż ich martwić, to wszyscy są w zasadzie zadowoleni – i bohaterowie i czytelnicy.
Podejrzewam, że wszyscy czytelnicy i zwolennicy pierwszej i drugiej części będą zadowoleni i usatysfakcjonowani.
Nadal twierdzę, że opowieść o Dynastii Bradfordów ma w sobie coś magicznego. Nie tylko wielkie przestrzenie, wielki świat pieniądza, drogich marek ubrań, torebek i luksusowych samochodów. W to wszystko znakomicie wpisuje się czynnik ludzki, który w przypadku poszczególnych bohaterów przybiera różne formy. Jedni się gubią, inni walczą, jeszcze inni wyciągają wnioski i próbują żyć inaczej, lecz mimo tego blichtru, wszyscy wydają się bardzo ludzcy, a dzięki temu bliscy.
Polecam, ale koniecznie po zapoznaniu się dwoma poprzednimi częściami. Warto zobaczyć jak smakuje Wielki świat Królów Bourbona.