Jest to powieść o miłości dwojga ludzi, których dzieli przeszłość, pochodzenie, samotność. Czas spędzony wspólnie wśród pięknej przyrody i przywodzących wspomnienia zabytków pozwala im zrozumieć siebie i sprawy, które ich dzielą, odnaleźć w sobie wartości, które ich zbliżą, w miarę jak będą poznawali swoje życie i świat, który ich otaczał i kształtował. Jest to historia i narodzinach uczucia, które przezwycięża obcość i zagubienie, które stwarza szanse dla wyjścia z osaczenia. Ta opowieść, pełna liryzmu, subtelnych nastrojów i poezji, jest wyznaniem wiary w człowieka, wiary trudnej, ale koniecznej do życia, koniecznej jak powietrze.