Darujmy sobie te święta

Pan Krank postanawia ominąć święta. Raz, że nie będzie mogła w nich uczestniczyć ukochana córka, dwa, że horrendalne wydatki łamią serce księgowego. Większość znajomych, zwłaszcza sąsiadów przyjmuje to z oburzeniem. Postanawiają dać mu lekcję konformizmu. Na przykład, wieczorami cała okolica kolęduje mu pod domem. Kolędą w niego! Kolędą!

Trzymałam kciuki, żeby panu Krankowi udało się uciec od festiwalu tandety, komercji i pozorów, który w książeczce Grishama uosabia amerykańskie Boże Narodzenie. Trudno jednak uciec przed założonym z góry morałem. Grisham całkiem zgrabnie z tego wybrnął, w końcu to dobry rzemieślnik.

A ja tam się cieszę, że omijają mnie amerykańskie święta.

To lekko napisana opowieść o świętach i wydatkach z nimi związanymi i próbach ich ominięcia. Bohaterami jest typowe amerykańskie małżeństwo, których dorosła córka wyjechała, a oni próbują ominąć święta. Są perypetie wynikające najpierw z oporu żony, a potem z wymagań ulicy. W każdym razie książka jest w stylu filmów bożonarodzeniowych. Sporo tu przygód i miłych sytuacji. To przyjemna lektura.

Luter Krank , to księgowy więc na liczeniu zna się jak mało kto . Policzył więc ile finansowo on i jego żona wydają co roku na zorganizowanie świąt w amerykańskim stylu . A kiedy porozmyślał jeszcze na temat korków , straconego w nich czasu , kolejkach w sklepach , wpadło mu do głowy , że może by tak...ominąć święta ? Tym bardziej , że nastała doskonała okazja , ponieważ ich jedyna córka Blair wyjechała właśnie na rok do Peru z ramienia Korpusu Pokoju . Postanawiają więc , zamiast organizowania świąt , wybrać się w rejs luksusowym statkiem na Karaiby . Konsekwentnie trzymają się oboje tego pomysłu , mimo że na swojej ulicy stają się wręcz Persona non grata . Przez nich mieszkańcy ulicy nie zdobywają nagrody , za najpiękniej wystrojoną świątecznie ulicę , bo Krankowie , nie wciągają na dach Śniegurka , nie wieszają lampek , nie kupują choinki i nie wydają przyjęcia jak co roku...Wszystko byłoby super , ja zacierałam ręce i '' przyklaskiwałam '' poczynaniom Kranków , dopóki się nie okazało , że córuchna jednak wraca do domu na święta i mało tego , przywozi ze sobą peruwiańskiego narzeczonego , lekarza . Groteskowość przedstawienia świąt i gonitwy z nimi związanych przez Johna Grishama , mistrzowskie , ale koniec mnie zawiódł...bo po co narażać się na śmieszność i zależność od sąsiadów , tylko dlatego aby córka nie zobaczyła , że jej rodzice mogą mieć własne niezależne od niej życie ? marzenia i sposoby ich spełniania . ?