Czas honoru

Jest to świetna powieść historyczna w typie przygodowym, nie pozbawiając się prawdy historycznej, ani wartości, ani ciekawości akcji. Książka obejmuje większy okres czasowy niż serial, jego pierwsza seria. Cofa się aż do czasu poprzedzającego wojnę, i opisuje przeszłość bohaterów, znanych czytelnikowi z serialu. Autor rozszerza i opisuje motywacje psychologiczne zachowań bohaterów. Jego założenie jest takie, że ludzie się nie zmieniają, że wojna ujawnia motywy, którymi się kierują w życiu. Jeden z bohaterów, brat bohaterki, który pracuje w granatowej policji o tym mówi. Mamy szerokie spektrum postaw wobec tak ekstremalnego doświadczenia, jakim jest wojna i okupacja: strach, odwaga, honor, miłość, troska o bliskich, namiętność, zazdrość, ????? (te znaki zapytania oznaczają osoby, które bez powodów pisały donosy do 'Pana Gestapo' (nie rozumiem takich ludzi, więc nazwałam to ?????. Mamy ukazane pełniej niż w filmie, jak to zawalił się dotychczasowy świat: arystokracja, robotnicy, elita intelektualna i niewykształceni, władza i naród. Pokazała to postać Bronka, profesorostwa Sajkowskich. Widać, że autor jest scenarzystą filmowym. Widać to po dialogach w książce, które są naturalne, a zarazem są nośnikiem wielu treści: charakteryzują postacie, napędzają akcję.
Podsumowując: polecam książkę, zarówno znającym serial, jak i tym, którzy jakimś cudem nie oglądali. To świetna książka dla wielu pokoleń. Świetna, dynamiczna akcja, a przy tym książka 'o czymś'.