Czarodzieje

Na początku bardzo mi się podobała. Kojarzyła mi się trochę z Harrym Potterem, trochę z Narnią. Może po prostu tęskniłam za tego typu lekturą. Jednak w pewnym momencie magia przestaje być magiczna, a zaczyna być powodem nieszczęścia. Pozbycia sie moralności. Mogę zrobić wszystko i nikt ich za to nie ukarze. Ranią siebie, żeby coś poczuć i nie potrafią tak naprawdę dojrzeć w tym wszystkim sensu i pogrążają się coraz bardziej. Nie ma w tej opowieści akcji za to jest dużo psychologii. Przestała mi się podobać zaraz po tym jak skończyli szkołę i zatracali sie coraz bardziej. Niewątpliwie jest to inne spojrzenie i daje do myślenia. Ale bardziej mnie ta książka zdołowała niż przyniosła rozrywkę. Szczególnie, że jestem bardzo wrażliwa na uczucia bohaterów. Ale cóż... powinnam sie zastanowić nad tym gdy przeczytałam, że w tej konkretnej magii, żeby być czarodziejem, musisz być nieszczęśliwy...

Jestem trochę zszokowana. Z jednej strony ta książka jest wyjątkowa, a z drugiej zupełnie nie mogę jej zrozumieć. Bardzo podobało mi się nadanie Quentinowi trochę "ciapowatego" charakteru. Nie był supermega przystojny, ani też supermega cudowny i nie każdy go lubił. W tego typu książkach, to dziwne. I może właśnie dlatego ten czarodziej tak mi przypadł do gustu. Fakt, dużo opisów, ale co najciekawsze te opisy wcale nie były tak strasznie nudne... No, niektóre owszem. Cała powieść rozkręca się właściwie pod koniec i właśnie końcówki nie zrozumiałam. W pierwszych dwóch częściach nic się nie dzieje. Po prostu wszystko trwa. A potem nagle, bez żadnego wstępu... Hm, ogólnie książka na +/-. Mam ją w domu, ale nie jestem przekonana czy będę chciała po nią sięgnąć jeszcze raz.

Czytam ja wlasnie po raz drugi. Nie da sie pozbyc skojarzen z "Opowiesciami z Narnii". Zwierzeta, dzieci, magiczna kraina... strasznie mi to Fillory Narnie przypominalo. Tylko, ze to jest wersja dla starszych czytelnikow, bez cukierkowej otoczki i szczesliwego zakonczenia. Mnie osobiscie przypadla do gustu.

Bohater książki Czarodzieje wydaje mi się prawdziwy. Skończył szkołę magii i został wrzucony w świat, w którym nic nie musi robić. Bohater nie jest kolejnym Harrym Potterem, dajmy mu żyć tak jak chce. Pijąc, uprawiając seks, przeklinając i trzęsąc portkami przy każdej okazji.

a ja do tej pory nie jestem się z stanie z niej otrząsnąć^^ zaraz, zaraz, to już rok? o.O książka ciekawa, na swój szczególny sposób i jak już ktoś wcześniej napisał - do tej pory nie jestem pewny czy aby na pewno w pełni ją ogarniam:D

hmm ... możliwe, że jak ją dostanę (o ile wg ją jakoś dostanę) to przeczytam :)

Książka lekka, czyta się bardzo szybko. Raczej dla młodzieży.

Fajny pomysł ale książka kiepsko wyszła