Czarny portret

#czarnyportret to trzeci tom serii z Kubą i Ingą, a ja cofnę się na moment do pierwszego. Pojechałam kiedyś na festiwal Granda w Poznaniu i miałam przyjemność być na spotkaniu, miedzy innymi z Julią Łapińską. Oczarowała mnie ta Autorka. Z taką pasją, tak pełna radości opowiadała o swojej książce, że po wyjściu ze spotkania pobiegłam kupić egzemplarz powieści, zresztą mam w nim piękną dedykację od Julii. Ta historia nie czekała długo na półce, a ja w niej przepadłam. Pomyślałam sobie, że jeśli tak się pisze kryminalny debiut, to ja chcę więcej.

Dziś jestem już po lekturze trzeciego tomu i mój zachwyt wciąż osiąga szczyty.

Autorka chętnie czerpie z historii, doskonale ją wplata w tworzoną fikcję. Trzyma uwagę czytelnika od pierwszej do ostatniej strony. Podsuwa nowe wątki, wpuszcza w maliny, a czasami daje prztyczka w nos, ale delikatnie.

Książka wiedzie nas do 1944 roku,kiedy to mają miejsce zdarzenia odbijające się bolesną czkawką w czasach obecnych. Mija tyle lat, a tajemnice wciąż są żywe i niebezpieczne.

To, że fabuła jest porywająca, to jedno, ale mnie urzeka język jakim posługuje się Autorka. Jak ja uwielbiam tak dojrzały sposób pisania, taką dbałość o słowa w których widzę ogromny szacunek do czytelnika.

Budowanie tak złożonej powieści, to jak stawianie domku z kart, jeden nieprecyzyjny ruch i wszystko runie. #czarnyportret daje nam dowód na to, że można to zrobić, domek może stanąć. Wszystko jest tu precyzyjnie odmierzo...

“Czarny portret” Julii Łapińskiej zalicza się do historii kryminalnych, w których równocześnie ze współczesną zagadką kryminalną, spoglądamy wstecz, do czasów II wojny światowej, które obrazują to, co wydarzyło się naprawdę. Jest to trzeci tom serii z Kubą Krallem i Ingą Rojczyk, który oczywiście równie dobrze da się traktować jako powieść osobną. Tym razem autorka zabiera nas nad morze, w towarzystwie emerytów, którzy dobrze się bawią na sponsorowanym wyjeździe. No, prawie wszyscy, bo jeden z nich pada martwy, a za moment jego sporo młodsza żona znika. I choć początkowo intryga zawiązywana jest powoli, to jednak skrupulatnie i już za chwilę wciąga nas w wir zdarzeń, choć też nie toczy się tempem mocno dynamicznym. Bo jest to historia, w której musimy mieć czas na chwilę refleksji - choćby nad wpływem przeszłości na teraźniejszość, przeżyć dziadków, na to co przeżywamy teraz. Na docenienia uroków życia, póki jeszcze jest czas, na siłę do walki z problemami. Dzięki osadzeniu historii w środowisku emerytów właśnie tak wydźwięk jest wyraźny, choć ogólnie historia specjalnie wesoła się nie wydaje - opowiada przecież o zbrodniach z czasów II wojny światowej - i tej popełnianej na dziełach sztuki, i tej popełnianej na dzieciach. Wszystko to podane jest w dosyć surowym, lekko reporterskim stylu, co nadaje bardzo charakterystycznej nuty dla Julii Łapińskiej. Ciekawa intryga, nieszablonowe postacie i uczucie, że autorka bardzo skrupulatnie się do opowiedzenia tej historii przygot...

Nie mogłam przejść obojętnie obok "Czarnego portretu" Julii Łapińskiej, ponieważ jest to trzeci tom cyklu z Kubą Krallem. Akcja powieści, podobnie jak poprzednie części, powiązana jest z Bornem Sulinowem, moim ulubionym zielonym miastem, zatem musiałam ją mieć.

Tajemniczy sponsor sfinansował wypoczynek grupy seniorów w kołobrzeskim pensjonacie "Fala". Nikt nie wie, kim jest ów darczyńca, ale kto by nie skorzystał z takiej okazji? Kuba Krall zostaje wynajęty do zrobienia fotorelacji z pobytu seniorów, ale on również nie ma pojęcia, kto zafundował staruszkom taką niespodziankę. Równolegle do wydarzeń współczesnych obserwujemy trzy wątki, które rozgrywały się w czasie II wojny światowej. Miejscem akcji jednego z nich jest Luisenbad, który w tysiąc dziewięćset czterdziestym czwartym roku był jednym z ośrodków Lebensbornu. Do tej opowieści dołączone zostaje działanie niejakiego Maxa von Mansteina, który twierdził, że chce uratować jak najwięcej dzieł sztuki zdegenerowanej. Trzeci temat dotyczy barbarzyńskich wręcz zachowań radzieckich żołnierzy na Ziemiach Odzyskanych. Historyczne wątki przeplatają się ze współczesnym śledztwem, tworząc ciekawą układankę, którą czytelnik odkrywa fragmentami z każdym kolejnym rozdziałem.

Starsi państwo przyjeżdżają na miejsce wypoczynku, zostają zakwaterowani, ale zanim zdążą rozpocząć na dobre świetną zabawę, jeden z uczestników, emerytowany konserwator sztuki, Zygmunt Gretkowski, zostaje znaleziony ...