Czarne sekundy

 Skandynawskie kryminały mają to wspólnego z sobą, że nie ma w nich epatowania makabrą, krwią, przerażającymi opisami zbrodni. Jest natomiast budowany odpowiedni klimat do przebiegu działań policyjnych. Tutaj jest jeszcze inaczej, bo więcej uwagi kładzie się na samo poszukiwanie dziecka, niż typowanie prześladowcy. Może ktoś uznać, że to spowodowało mniejsze natężenie akcji, że mało się przez ten fakt dzieje i jest bardziej przewidywalnie. Być może nie jest to pozycja dla tych, którzy liczą na fajerwerki, pościgi i tego typu akcje.
 
 U Fossum mamy do czynienia z mozolnym dochodzeniem do tego, kto i dlaczego. W pewnym momencie domyślamy się kto stoi za sprawą, ale dlaczego? I jak do tego doszło? Bez zebrania wszystkich odpowiedzi nie sposób mówić o rozwiązaniu zagadki, a Fossum w prowadzeniu czytelnika ścieżkami przestępcy jest doskonała. Czyni to w umiejętny sposób, trzyma w napięciu i nie pozwala oderwać się od lektury zanim pozna się wszystkie odpowiedzi.
 Charakterystyczne dla treści tej książki (bo innych pozycji tej Autorki na razie nie znam) jest skupienie się na wizerunku poszczególnych postaci, które odmalowuje z pieczołowitą konsekwencją, dając czytelnikowi w pełni wymiarową osobowość, przez co czuje się jakby poznawało się ich osobiście.
 Poza tym "Czarne sekundy" to historia jakich tysiące, wielokrotnie spotykana w kryminałach, a mimo to Fossum potrafi tak wciągnąć w swoją opowieść, że nie sposób odłożyć książkę przed jej zakończeniem. Nie tyl...