Boskie zwierzęta

Opowieść o tym, że stworzeniu także temu mniejszemu należy się poszanowania, a wiec nie dracznie, zdawanie bólu dla przyjemności swojego podniebienia, czy budowania chorego poczucia wyższości na polowaniach, fermy norek, lisów, czy innych zwierząt chowanych tylko po to, aby ktoś dumnie paradował w futrze to zaledwie czubek góry lodowej ogromu cierpienia, na jakie jest wstanie narazić zwierzę, człowiek-wydawałoby się istota myśląca, która kiereje się empatią. Poszanowanie to powinno wynikać z tego, że każde stworzenie posiada w sobie pierwiastek boski, bo podobnie, jak człowiek zostało przez Niego stworzone.
Hołownia, jak zawsze obala pewne mylne spojrzenie, kolejne mity, jak choćby ten, aby ludzie czynili sobie ziemię poddaną, rozumiany jako wykorzystujący ja bez opamiętania, niszcząc. Ziemia i wszystko, co się na niej znajduje ma nam i następnym pokoleniom służyć, co nie jest tożsame z jej bezmyślnym niszczeniem.
Teologia schabowego według, której człowiekowi do prawidłowego rozwoju potrzebne jest białko to zaś najlepsze jest od zwierzęce. A gdzie tu miejsce na rośliny strączkowe, fasole, ziemniaki.
Człowiek dbający o ekologię, wegetarianin to oszołom, który przeciwstawia się odwiecznemu porządkowi według, którego przodkowie człowieka byli mięsożerni.
Polowanie to udowodnienie swojej męskiej siły, wyższości, zaspokojenie swojego pierwotnego instynktu łowcy.

Wdzięczna jestem Hołowni za kilka rzeczy, na jakie zwrócił uwagę w tej książce. Ponowne pr...

No i muszę "odszczekać" to, co oświadczyłam w recenzji innej książki pana Hołowni, a mianowicie "Bóg. Życie i twórczość" - opinii o tamtej książce nie zmieniłam, zmieniłam natomiast postanowienie, co do "znajomości" z panem Hołownią. Mało tego, po przeczytaniu "Boskich zwierząt" czynię to z przyjemnością i uznaniem.
Ten głos z obozu wroga wszelkiej ekologii, za jaki uważam polski katolicyzm, jest wart więcej, niż inne publikacje, gdyż ma szansę dotrzeć do tych, do których te inne publikacje nie trafiają - z różnych względów, ma szansę wywołać oddźwięk tam, gdzie do tej pory "głucho".
W bibliografii znajdziecie wiele wartościowych pozycji, znanych i nieznanych, które stanowią świetną podbudowę i źródło.
Książkę polecam wszystkim: ateistom, katolikom, wegetarianom, weganom, cyklistom, miłośnikom schabowego, humanistom, technokratom, rolnikom - każdemu przeciętnemu i nieprzeciętnemu Polakowi, jeśli tylko umie czytać.

Bardzo mądra, zastanawiająca lektura. Początek nieco przegadany, ale autor jest tego świadom.