Błękitna kropka

Carl Sagan to znakomity astrofizyk, badacz przestrzeni kosmicznej i popularyzator nauki. W swoich książkach – a napisał ich kilka – opisuje swoją wizję tego, jak ludzkość podbije, nie tylko nasz Układ Słoneczny, ale i ruszy ku gwiazdom. Uważa to za warunek przetrwania naszego gatunku. Do najbardziej znanych jego książek należą „Kosmos” oraz „Kontakt”. Na podstawie tego drugiego tytułu nakręcono film z Jodie Foster w roli głównej. Długo by wymieniać. Jedno jest pewne. Sagan to jeden z nielicznych uczonych, którzy potrafili przekazać swoją wiedzę w taki sposób, że czyta się te pozycje, niczym najlepsze powieści. Autor z wielkim zaangażowaniem wspierał projekt SETI, czyli program poszukujący życia pozaziemskiego. Ale to już temat na całkiem oddzielny wpis.

Całkiem niedawno wpadła mi w ręce kolejne dzieło znanego naukowca pt. „Błękitna kropka”. Jest to opowieść o naszej wędrówce w poszukiwaniu wiedzy. Od niepamiętnych czasów zastanawialiśmy się, skąd się wzięliśmy i czy nasza podróż ma jakiś sens. Z czasem nasze poszukiwania wiedzy skłoniły nas do spojrzenia w niebo. Czy jesteśmy sami? A jeśli nie – czy jesteśmy gotowi na kontakt z rasą, która zapewne będzie bardziej zaawansowana od nas? To tylko jedno z licznych zagadnień, przewijających się przez tą pozycję. Autor przybliża nam również teorie związane z tym, jak będą wyglądać ewentualne podróże międzygwiezdne. A także, snuje opowieść o już poznanym skrawku nieba, który, mimo że jest tak odległy, fascynuje ludzkość od z...

Oczywiste jest dla mnie, że odbiór literatury zmienia się z wiekiem. Powieści, które zachwycały mnie w liceum, teraz zgrzytają w oczach i odwrotnie.
Okazuje się, że to samo dotyczy książek popularno-naukowych. Bywa, że przeczyta się je za późno.
Tak najwyraźniej stało się u mnie w przypadku "Błękitnej kropki" Carla Sagana. Legendarnej "Błękitnej kropki" nie do kupienia w Polsce za mniej niż 120 zł, a na Amazonie za 50 dolarów.
Niestety, nie zachwyciła mnie. Po prostu nie była nowością. Poruszane w niej tematy przewijają się w moim czytelniczym życiu od lat, a te, których w nim nie ma okazały się mało zajmujące. Kolorowe zdjęcia nie wytrzymują porównania ze zdjęciami, które teraz można znaleźć w Internecie, a techniczne zagadnienia wysyłania sond kosmicznych nudziły mnie.
To książka dla fascynatów kosmosem, najwyraźniej daleko mi do nich.